Słowo Boże: J 17,20-21
"Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy DZIĘKI ICH SŁOWU BĘDĄ WIERZYĆ WE MNIE, ABY WSZYSCY STANOWILI JEDNO, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał."
P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!
Pomoc w rozważaniach:
- Całe rozdarcie Chrześcijaństwa ukazuje wielką chorobę duszy człowieka i jego wiary tzn. tych wszystkich, którzy nie mogą pokonać góry nieporozumień, własnej pychy, wzajemnego odrzucania się, a nawet nienawiści. Oni nie są zdolni do pokornego wyznania za św. Pawłem: WSZYSCY zgrzeszyliśmy i pozbawieni jesteśmy Chwały Bożej (por. Rz 3,23). - Jezus widząc to wszystko w Swoim Duchu modli się do Ojca Niebieskiego: "Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim Imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak my STANOWILI JEDNO." (J 17,11).
- Tak bardzo aktualne są dziś te Słowa Psalmisty: "Słuchajcie tego, wszystkie narody, nakłońcie uszu, wszyscy, co świat zamieszkujecie, wy, niscy pochodzeniem, tak samo jak możni, bogaty na równi z ubogim! Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślanie mego serca - roztropność. Nakłonię mego ucha ku przypowieści, przy dźwięku liry wyjaśnię mą zagadkę."(Ps49,2-5).-O jaką zagadkę nam chodzi? - Jeśli wiara i miłość są fundamentem jedności, to pokora jest początkiem drogi pojednania i jedności z Bogiem oraz między ludźmi. Zaś posłuszeństwo wszystkich chrześcijan Prawdzie Słowa Bożego jest cementem jedności.
- Jezus modlił się, aby wszyscy byli JEDNO, tak jak ON z Ojcem, w Miłości Ducha Świętego, stanowi JEDNO. - Jedność w Miłości, którą widzimy w Trójcy Bożej jest dla wszystkich chrześcijan przykładem i źródłem pojednania i jedności!
Winę za rozbicie Chrześcijaństwa ponoszą nie tylko ci, którzy tego dokonali, lecz dzisiaj również i ci, którzy nie chcą się pojednać z innymi, bo nie mają tyle pokory, aby uznać pełnię Prawdy Słowa Bożego. Więcej wierzą oni w swoje własne ludzkie słowa i prawa, niż w Słowo Boże i w Prawo Miłości Bożej. - Dlatego Jezus, modląc się do Ojca Niebieskiego o Jedność, przypomina nam konieczność wzajemnej miłości, bez której nawet Bóg nie uczyni CUDU JEDNOŚCI: "To jest Moje Przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem." (J 15,12) oraz: "Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. WYTRWAJCIE W MIŁOŚCI MOJEJ ! Jeśli będziecie zachowywać Moje Przykazania, będziecie trwać w Miłości Mojej, tak jak Ja zachowałem Przykazania Ojca Mego i trwam w Jego Miłości. To wam powiedziałem, aby RADOŚĆ MOJA w was była i aby radość wasza była PEŁNA." (J 15,9-11).
- Podział Chrześcijaństwa jest dla wielu ludzi zgorszeniem i powodem ich niewiary. Słynny przywódca Indii, Gandhi, powiedział: "Gdyby chrześcijanie żyli według tego, co głoszą, już dawno byłbym chrześcijaninem." - Skandale niszczą wiarę prostego ludu, ale Jezus poucza, aby nie zwracać na nie wielkiej uwagi: "Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią." (Mt 23,3). - Nie przeklinajmy jednak tych, którzy błądzą, bo to słabi, nieszczęśliwi i politowania godni ludzie.
- Telewizyjne reportaże mówią dziś często o gorszących skandalach wśród różnych wyznań chrześcijańskich. - Ludzie przez to często nawet tracą wiarę. Tracą dlatego, bo nie wierzą mocno w Boga i w Słowo Boże, a raczej wierzą w ludzi, w ludzkie słowa, czy w ludzkie systemy. A gdy te się walą, z nimi wali się również ich wiara. Dlatego koniecznym jest odnowienie wiary w Prawdę Słowa Bożego.
- Często mówi się o kryzysie w Kościele, o kryzysie małżeństw, kapłanów, zakonników, zakonnic, wychowawców itp. - To jest niestety przykra i smutna prawda! Przyczyny jednak często są inne niż te, które się podaje. Przyczyny wszelkich kryzysów leżą więc, jak już wyżej podkreśliłem, w kryzysie wiary człowieka, w kryzysie wiary w Prawdę SŁOWA BOŻEGO, jak również w kryzysie pokory i posłuszeństwa wobec Porządku Praw Bożych. - Ostatecznie można więc powiedzieć, że kryzys nadprzyrodzonej wiary człowieka jest źródłem ciągle rosnącego kryzysu rodziny! - Zaś kryzys rodziny, która nie szuka ratunku w Prawdzie Słowa Bożego, pogłębia kryzys jej wiary. - I tu mamy do czynienia z jakimś zamkniętym, diabelskim kołem, z którego wyzwolić może tylko Jezus-Słowo Boże!
- Cały więc proces odnowy w Kościele musi się zacząć w rodzinie. Zaś gwarancją tej odnowy jest jedynie codzienna, wspólna modlitwa z rozważaniem Słowa Bożego.
"Niech Bóg się zmiłuje nad nami, niech nam błogosławi; niech zajaśnieje dla nas Jego Oblicze! ABY NA ZIEMI ZNANO JEGO DROGĘ, Jego Zbawienie - pośród wszystkich ludów." (Ps 67,2‑3). - Ta droga ratunku jest wszędzie tam, gdzie jest przyjęta całkowita Prawda Ewangelii Jezusa. - Tam, gdzie ktoś sobie wybiera coś z Ewangelii, co się jemu podoba, co jemu pasuje - oraz dopasowuje Ewangelię do życia a nie życie do Ewangelii, tam właśnie tworzą się nowe, niebezpieczne sekty.
- Codzienne, wspólne rozważanie Słowa Bożego jest dla każdej rodziny wspaniałym, profilaktycznym wzmocnieniem przeciw wszelkim sektom i herezjom.
· Czy w każdej sytuacji mego życia, zwłaszcza w chwilach jakiegoś kryzysu, korzystam z tego źródła siły jakim jest wiara w Prawdę Słowa Bożego, by w ten sposób zachować Szczęście i Pokój Boży we własnym sercu, we własnej rodzinie, w miejscu mej pracy itp., a przez to przyczynić się do tego, aby też
i w narodzie panowało Boże Szczęście i Pokój Boży?
W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie
Modlitwa dnia: