Słowo Boże: Ps 71,5-9

Słowo Boże:                                  Ps 71,5-9

"Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją, PANIE, UFNOŚCI MOJA od moich lat młodych! Ty byłeś moją podporą od narodzin; od łona matki moim opiekunem. Ciebie zawsze wysławiałem. Jak gdyby cudem stałem się dla wielu, Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem. Usta moje były pełne Twojej Chwały, przez cały dzień - Twojej Sławy. Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!"

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Szczęśliwy jest każdy człowiek, który te słowa Psalmisty może przed Bogiem wypowiedzieć jako własne! - Z tego Słowa Bożego poznajemy wielką ufność i nadzieję jaką Psalmista pokłada w Bogu oraz tę wiarę, że tylko Bóg może go wybawić z wszelkich trudności życia. - Gdyby przynajmniej wszyscy chrześcijanie mieli taką ufność, nadzieję i wiarę, wtedy oblicze ziemi już dawno wyglądałoby inaczej i byłoby prawdziwie przedsionkiem Nieba. - To zaś, co widzimy i przeży­wamy na ziemi, częściej jest prawdziwym przedsionkiem piekła. - Wszelka zmiana na lepsze, zależy od dokładności poznania Woli Bożej i od wiernego jej spełnienia.

- Dlatego nauczmy się modlić często słowami Psalmisty: "Boże, nakłoń ucha na moją modlitwę i nie odwracaj się od mojej prośby, zwróć się ku mnie i wysłu­chaj mnie! Szamocę się w moim ucisku, jęczę pod wpływem głosu nieprzyja­ciela, pod wpływem wołania grzesznika, bo sprowadzają na mnie niedolę i napastują mnie w gniewie. Drży we mnie moje serce i ogarnia mnie lęk śmier­telny. Przychodzą na mnie strach i drżenie i przerażenie mną owłada." (Ps 55,2‑6). - A w innych wypadkach: "Zmiłuj się nade mną, Boże, w Swojej Łaskawości, w ogromie Swego Miłosierdzia wymaż moją nieprawość! Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego! Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną. Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, tak że się okazujesz sprawie­dliwym w Swym wyroku i prawym w Swoim osądzie." (Ps 51,3‑6).

- Jakże więc ważnym jest troska rodziców i różnych wychowawców o chrześcijańskie wychowanie dzieci i młodzieży, oczywiście, przede wszystkim w rodzinie, która jest pierwszą i najważniejszą szkołą katechizacji, czy też Nowej Ewangelizacji. Sam Jezus zwraca nam na to uwagę, mówiąc: "Pozwólcie dzieciom przyjść do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy Królestwo Boże." (Mk 10,14).

·       Czy należę do tych szczęśliwych, którzy mogą pochwalić się bardzo wierzącymi rodzicami, którzy troszczyli się nie tylko o moje ciało, ale przede wszystkim o mój wzrost w chrześcijańskiej wierze, nadziei i miłości? - Czy ja dziś staram się o to, aby przybliżyć szczęście i pokój dzieciom, młodzieży i wszystkim innym zgodnie z Zasadami Ewangelii Jezusa Chrystusa, aby każdy mógł kiedyś z  radością powtórzyć za psalmistą: "Ty bowiem, mój Boże jesteś moją nadzieją, Panie, ufności moja, od moich lat młodych!"?

·      W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie.

29.2.

"W Bogu uwielbiam Jego Słowo, wielbię Słowo Pana. BOGU UFAM, NIE BĘDĘ SIĘ LĘKAŁ: cóż może mi uczynić człowiek? Wiążą mnie, Boże, śluby, które Ci złożyłem, Tobie oddam ofiary pochwalne."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Słowo Boże poucza nas dzisiaj, że uwielbienie SŁOWA PANA rodzi w człowieku zaufanie do Boga i wyzwala od wszelkich lęków. - Wymagana jest tu jednak wierność Bogu w tym, co człowiek przyrzeka. - A że człowiek musi docho­wać swoich przyrzeczeń wierności Prawom Pana, aby wejść na świętą górę Szczęścia i Pokoju Boga, o tym poucza nas On sam: "Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie, kto zamieszka na Twojej świętej górze? Ten, który postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie, a mówi prawdę w swoim sercu i nie rzuca oszczerstw swym językiem; ten, który nie czyni bliźniemu nic złego i nie ubliża swemu sąsiadowi; kto złoczyńcę uważa za godnego wzgardy, a szanuje tego, kto się boi Pana; ten, kto dotrzyma, choć przysiągł ze swoim uszczerb­kiem; ten, kto nie daje swoich pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje." (Ps 15,1‑5).

- Modlitwa i poddanie się Woli Bożej uwalniają człowieka od lęku, który męczył nawet samego Pana Jezusa. - Św. Paweł opisuje to tak: "Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała Swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki Swej uległości. A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają." (Hbr 5,7‑9). - My wiemy, że Jezus nie został uwolniony od śmierci ciała. Skoro jednak został wysłuchany przez Ojca z Nieba, więc należy to rozumieć, że Bóg Go uwolnił od lęku przed śmiercią. Tego dowodzą dalsze wydarzenia z  Życia Jezusa. - Ważnym jest przy tym podkreślenie, że On "stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają".

- Gdy ciężko jest na sercu, módlmy się: "Boże, nakłoń ucha na moją modlitwę i  nie odwracaj się od mojej prośby, zwróć się ku mnie i wysłuchaj mnie! Szamocę się w moim ucisku, jęczę pod wpływem głosu nieprzyjaciela, pod wpływem wołania grzesznika, bo sprowadzają na mnie niedolę i napastują mnie w gniewie. Drży we mnie moje serce i ogarnia mnie lęk śmiertelny. Przychodzą na mnie strach i drżenie i przerażenie mną owłada." (Ps 55,2‑6).

- By zdobyć Łaskę Bożą, która uwalnia od lęków, nauczmy się powtarzać zawsze, gdy Bóg nas wzywa do wypełnienia jakiegoś zadania w ramach Nowej Ewangelizacji Kościoła w świecie: "Oto przychodzę; ... Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją Wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu." (Ps 40,8‑9). Starajmy się o to, abyśmy zawsze mogli powiedzieć: "Głosiłem Twoją Sprawiedliwość w wiel­kim zgromadzeniu; oto nie powściągałem warg moich - Ty wiesz, o Panie. Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca. Głosiłem Twoją Wierność i  pomoc. Nie taiłem Twej Łaski ani Twej wierności przed wielkim zgroma­dzeniem." (Ps 40,10‑11). - Wtedy też wolni od lęku przed Dniem Ostatecznym i od wszystkich innych lęków będziemy mogli powiedzieć: "Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach. Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia i góry zapadały w otchłań morza." (Ps 46,2‑3).

·       Gdy ogarniają człowieka różne lęki i ludzie śpieszą po ratunek do psychiatrów i do aptek, - czy nie lepiej jest, aby najpierw szukać pomocy i uwolnienia od wszelkich lęków poprzez pokorną, pełną miłości modlitwę do Boga?

·      W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie.

Modlitwa dnia: