Słowo Boże: 1 J 3,17‑18
"Jeśliby ktoś posiadał majętność tego świata i widział, że brat jego cierpi niedostatek, a zamknął przed nim swe serce, jak może trwać w nim Miłość Boga? Dzieci, NIE MIŁUJMY SŁOWEM I JĘZYKIEM, ALE CZYNEM I PRAWDĄ."
P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!
Pomoc w rozważaniach:
- To Słowo Boże stawia nam dzisiaj jedno bardzo trudne pytanie, na które musimy odpowiedzieć sobie w naszym sumieniu: - Czy kocham Boga naprawdę, czy jedynie mówię, że Go kocham? - Nieomylną miarą autentyczności naszej miłości do Boga są właśnie nasze czyny miłości do bliźniego. - Pierwszy papież, św. Piotr, poucza następująco: "Okazujcie sobie wzajemną gościnność bez szemrania! Jako dobrzy szafarze różnorakiej Łaski Bożej służcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał." (1 P 4,9-10). - Dary te mogą być różnego rodzaju: duchowe i materialne. Jednak każdy człowiek powinien często i poważnie myśleć o tym, że wszystko to, co jest w jego rękach, w rzeczywistości nie jest jego własnością, którą może dysponować jak mu się podoba, lecz własnością Boga, którą Bóg powierzył mu na krótki czas życia na ziemi, aby nią zarządzał zgodnie z Wolą Boga, zgodnie z Prawami Stwórcy! - Dlatego też człowiek pewnego dnia będzie musiał przed Bogiem złożyć rozrachunek, jak on zarządzał tym wszystkim, co mu Bóg powierzył, czy zgodnie z Jego Wolą, czy przeciw Jego Woli.
- Mądry zarządca dóbr ziemskich postępuje zawsze według Boskiej Rady Jezusa: "Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je." (Łk 17,33) oraz: "Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?" (Mt 16,26). - Kto rozumie dobrze te Nauki Jezusa, ten chętnie zamienia swój ziemski majątek na niezniszczalny, wspaniały Skarb w Niebie. Dlatego Jezus zachęca: "Gromadźcie sobie skarby w Niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną." (Mt 6,20).
Zaś św. Paweł uczy: "Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego Siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu." (Ef 5,1‑2).
- Życzmy sobie wzajemnie, abyśmy na końcu naszego życia mogli usłyszeć od Jezusa: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach drobnych, nad wieloma cię postawię: wejdź do Radości twego Pana!" (Mt 25,21).
- W jak wielkim oddaleniu od miłości i w niebezpieczeństwie utraty Życia Wiecznego są ci ludzie, którzy nie są gotowi ofiarować z serca choćby trochę z tych bogactw, które znajdują się jedynie krótki czas pod ich zarządem na ziemi! "Tak bowiem jest: kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem RADOSNEGO DAWCĘ MIŁUJE BÓG." (2 Kor 9,6-7).
· Czy zarządzam wszystkim, co Bóg mi powierzył w tym życiu na ziemi, zgodnie z normami Prawdy i Sprawiedliwości Bożej, ku Najwyższej Chwale Boga, z miłością do Niego i do wszystkich, a zwłaszcza tych, którzy znajdują się w jakimś nieszczęściu czy biedzie? -
W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie
Modlitwa dnia: