Słowo Boże: 2 Tes 2,16‑17;3,1
"Sam zaś Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez Łaskę udzielił nam nie kończącego się pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi we wszelkim czynie i dobrej mowie! ... Poza tym, BRACIA, MÓDLCIE SIĘ ZA NAS, ABY SŁOWO PAŃSKIE ROZSZERZAŁO SIĘ I ROZSŁAWIŁO, PODOBNIE JAK JEST POŚRÓD WAS."
P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!
Pomoc w rozważaniach:
- Dziś św. Paweł ponownie daje nam piękne pouczenia, z których możemy czerpać światło i siłę do dalszego życia zgodnego z Wolą Ojca Niebieskiego oraz zachęca nas do modlitwy "ABY SŁOWO PAŃSKIE ROZSZERZAŁO SIĘ I ROZSŁAWIŁO". To oznacza, że aby Nowa Ewangelizacja Kościoła w świecie była owocną, musi jej towarzyszyć nieustanna modlitwa wszystkich wiernych, wszystkich, "KTÓRZY SŁUCHAJĄ SŁOWA BOŻEGO I ZACHOWUJĄ JE." (Łk 11,28).
- Dzisiejsze Słowo Boże poucza nas, że wszystkie nasze dobre uczynki i słowa swoją siłę i swoją owocność otrzymują od Boga. Ale żeby osiągnąć siłę, pocieszenie i inne konieczne Łaski, musimy się modlić, zwłaszcza modlić się za siebie nawzajem. Wzajemna modlitwa jest dowodem, że rozumiemy Naukę Chrystusa o jedności, żyjąc w prawdziwie braterskiej miłości bliźniego, doskonaląc w ten sposób naszą Miłość do Boga. - Dlatego też sam Jezus modlił się za Swoich Apostołów: "Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. ... Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w Prawdzie. Słowo Twoje jest Prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego Siebie, aby i oni byli uświęceni w Prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; ABY WSZYSCY STANOWILI JEDNO, JAK TY, OJCZE, WE MNIE, A JA W TOBIE, ABY I ONI STANOWILI W NAS JEDNO, ABY ŚWIAT UWIERZYŁ, ŻEŚ TY MNIE POSŁAŁ." (J 17,9.15‑21).
- Jeżeli Jezus mówi, że nie prosi za światem, to ma na myśli tych wszystkich zatwardziałych w grzechu, za których nawrócenie nie ma sensu się modlić, gdyż się nie nawrócą, podobnie jak faryzeusze, arcykapłani i uczeni w Piśmie, którzy widzieli nawet wielkie cuda Jezusa, a nie nawrócili się. - O takiej zatwardziałości słyszymy w dialogu Abrahama z potępionym bogaczem: "«Między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać». Tamten rzekł: «Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca! Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki». Lecz Abraham odparł: «Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!» «Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą». Odpowiedział mu: «Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą»." (Łk 16,26‑31).
- Odnowie życia powinna zawsze towarzyszyć gorliwość w modlitwie i w krzewieniu Słowa Bożego. - Dziś jesteśmy świadkami złego rozwoju wypadków w świecie. Wina leży po stronie poszczególnych ludzi, a nawet całych rodzin, które porzucają prawdziwą, zdrową, czystą, apostolską wiarę, albo stają się dla nich obojętni. Dlatego każdy, kto poważnie traktuje swoje uświęcenie, powinien najpierw w sobie odnowić ducha Miłości Bożej, ducha modlitwy, a potem do tego przekonać innych.
· Czy zdaję sobie z tego sprawę, jak bardzo niebezpiecznym jest owo fałszywe przeświadczenie człowieka, że bez modlitwy, jedynie własnymi siłami, może on wszystko osiągnąć? - Czy zawsze pamiętam o upomnieniu Jezusa: "Beze Mnie nic nie możecie uczynić." (J 15,5) ?
W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie
Modlitwa dnia: