Słowo Boże: Łk 2,3638

Słowo Boże:                                  Łk 2,36‑38

"(W świątyni) była również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozo­stawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. NIE ROZSTAWAŁA SIĘ ZE ŚWIĄTYNIĄ, SŁUŻĄC BOGU W POSTACH I MODLITWACH DNIEM I NOCĄ. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszyst­kim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- To Słowo Boże przekazuje nam bardzo ważne pouczenie o wartości modlitwy i postu. Anna należy do tych ludzi, którzy zakosztowali innego życia w świecie, lecz drugi raz nie chcieli do niego powracać i poświęcili całe swoje życie służbie Bogu w świątyni. Anna jak widzimy wcale nie szukała wygodnego i przyjemnego życia, lecz na pewno znalazła wewnętrzne szczęście i pokój, bo "nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą." - Ktoś mógłby powiedzieć, że dzisiaj to już nie jest modne. Ale właśnie dlatego we wszelkich modach tego świata człowiek niestety nie znajduje trwałego szczęścia i pokoju, które można znaleźć jedynie w służbie Bożej, także i w życiu rodzinnym, jeżeli rodzice i dzieci wspólnie "SŁUCHAJĄ SŁOWA BOŻEGO I ZACHOWUJĄ JE." (Łk 11,28).

- Co się zaś tyczy wartości modlitwy i postu, o tym poucza nas sam Jezus: "Gdy przyszedł do domu, uczniowie Go pytali na osobności: «Dlaczego my nie mogliśmy go (złego ducha) wyrzucić?» Rzekł im: «Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem»." (Mk 9,28‑29).

- Przykład nocnego czuwania, a nawet całonocnych modlitw, widzimy u samego Pana Jezusa. Ktoś mógłby powiedzieć, że On jako Syn Boży nie potrzebował tak długich modlitw, wymagających nieraz wielkiego zmęczenia. Jeżeli Jezus czynił to, czego nie musiał, to czynił to przede wszystkim dla naszego przykładu, aby Go naśladować: "Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga." (Łk 6,12). - Tu spotykamy się w obu przypadkach z modlitwą kontemplacji.

- W Nowym Katechizmie czytamy: (2710) "Wybór czasu i długości trwania kontemplacji zależy od zdecydowania woli, objawiającej tajemnice serca. Nie kontemplujemy wtedy, kiedy mamy czas: znajdujemy czas, by być dla Pana, z sil­nym postanowieniem, aby Mu go później nie odbierać, niezależnie od doświadczeń czy oschłości spotkania. Nie zawsze można rozmyślać, ale zawsze można wejść w kontemplację, niezależnie od warunków zdrowia, pracy czy uczuciowości. Serce jest miejscem poszukiwania i spotkania, w ubóstwie i w wierze."

- Dziś wspominamy Objawienia Fatimskie. Posłuchajmy kilku uwag o modlitwie, które nam pozostawił bł. Josemaria Escriva de Balaguer, założyciel "Opus Dei" (Bruzda, Katowice 1991): "Modlitwa, jeszcze więcej modlitwy! - Wydaje ci się to jakoś niestosowne właśnie teraz, w czasie egzaminów, wielkich prac ... A przecież potrzebujesz jej! I to nie tylko modlitwy o zwykłych porach, jako pobożnej praktyki; ale także modlitwy podczas chwil straconych; modlitwy pomiędzy zajęciami, słowem: modlić się miast tego, żeby twój umysł zajmował się głupstwami. - To nic, że - mimo twoich starań - nie udaje ci się skoncentrować i wziąć się w karby. Takie rozmyślanie może być więcej warte, aniżeli to, które przy całej wygodzie przepro­wadziłeś w kaplicy." (449) - oraz: "Modlitwa nie jest przywilejem mnichów. Jest obowiązkiem chrześcijan, mężczyzn i kobiet, którzy żyją w świecie i wiedzą, że są dziećmi Bożymi."; (451) i: "Oczywiście, masz kroczyć swoją drogą: jako człowiek czynu z powołaniem kontemplacyjnym." (452).

·      Ile czasu poświęcam każdego dnia na mój kontakt z Panem Bogiem, a więc dla życia i pełni zdrowia mojej duszy, która posiada Życie Wieczne, lecz może stracić albo zdobyć Szczęście Nieba, w zależności od mego stosunku do Pana Boga? - Ile zaś czasu poświęcam dla mego ciała, dla jego odżywiania czy pielęgnacji, często przesadnej i zbytecznej, mimo że ciało to kiedyś w proch ziemi się zamieni? - Czy łączę się z Bogiem w modlitwie natychmiast po przebudzeniu, a później często aktami strzelistymi w ciągu dnia, jak również na zakończenie, tuż przed zaśnięciem?

·      W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie.

Modlitwa dnia: