Słowo Boże: Pwt 15,7‑8
"Jeśli będzie u ciebie ubogi któryś z twych braci, w jednym z twoich miast, w kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, nie okażesz twardego serca wobec niego ani nie zamkniesz swej ręki przed ubogim swym bratem, lecz otworzysz mu swą rękę i szczodrze mu udzielisz pożyczki, ile mu będzie potrzeba."
P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!
Pomoc w rozważaniach:
- Nie zapominajmy dziś o Dniu Fatimskim. - Podziękujmy Matce Bożej za wszystko oraz prośmy Ją o dalszą pomoc w naszym dążeniu do świętości w braterskiej miłości.
- Również to Słowo Boże poucza nas, że żywe, chrześcijańskie braterstwo polega na dobrych uczynkach świadczonych tym, którzy znajdują się w potrzebie. Zatwardziałość serca i skąpstwem zamknięta dłoń zaprzeczają temu braterstwu, którego wymagają od nas Jezus i Jego Apostołowie, i którego oczekujemy także my od innych. Doskonałe braterstwo wspomaga i chętnie obdarza innych bez oczekiwania otrzymania czegoś dla siebie. To potwierdzają następujące Słowa Jezusa: "Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie." (Mt 5,42). - "Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie Synami Najwyższego; ponieważ On jest Dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest Miłosierny." (Łk 6,34‑36).
- Jeżeli chodzi o pożyczanie pieniędzy czy innych wartościowych rzeczy, to Jezus wcale nie mówi, abyśmy robili to bezmyślnie. Pożyczać, nie znaczy tu, dawać pieniądze każdemu, kto przyjdzie i o nie poprosi. Musimy wiedzieć, na co ktoś je potrzebuje. Jeżeli potrzebuje, bo mu brak na chleb, to mamy mu dać, albo w ten sposób pożyczyć, że nie będziemy żądać od niego zwrotu. - Jeżeli ktoś jednak chce pieniędzy na robienie interesów, to oczywiście sprawiedliwość tego wymaga, aby w umówionym czasie zwrócił je, a jeśli to możliwe, nawet z jakimś wynagrodzeniem.
- Wracając jeszcze raz do Objawień Fatimskich, w których Matka Boża przypomina konieczność pokuty, przemyślmy to, co na ten temat podaje Nowy Katechizm: (1434) "Wewnętrzna pokuta chrześcijanina może wyrażać się w bardzo zróżnicowanych formach. Pismo Święte i Ojcowie Kościoła kładą nacisk szczególnie na trzy formy; post, modlitwę i jałmużnę (por. Tb 12,8; Mt 6,1-18). Wyrażają one nawrócenie w odniesieniu do samego siebie, do Boga i do innych ludzi. Obok radykalnego oczyszczenia, jakiego dokonuje chrzest lub męczeństwo, wymienia się jako środek otrzymania przebaczenia grzechów: wysiłki podejmowane w celu pojednania się z bliźnim, łzy pokuty, troskę o zbawienie bliźniego (por. Jk 5,20), wstawiennictwo świętych i praktykowanie miłości, która «zakrywa wiele grzechów» (1 P 4,8)."
· Czy to słowo św. Pawła: "Radosnego dawcę miłuje Bóg" (2 Kor 9,7) jest już głęboko zapisane w moim sercu i staram się z niego często korzystać, aby miłość braterska prowadziła mnie i innych do pełnego zwycięstwa nad egoizmem? - Czy mam rzeczywiście otwarte serce i otwarte ręce na potrzeby innych i czy dzielę się chętnie tym, co mi powierzył Bóg do zarządzania w czasie mego życia na ziemi? - Czy myślę dziś o tych pouczeniach i przestrogach, które Maryja w Fatimie przypomina, a szczególnie o Jej wezwaniu do modlitwy o nawrócenie grzeszników, jako jednym z najpiękniejszych wyrazów chrześcijańskiej miłości braterskiej?
W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie
Modlitwa dnia: