Słowo Boże: Dz 11,27‑30
"W tym czasie właśnie przybyli z Jerozolimy do Antiochii prorocy. Jeden z
nich imieniem Agabos przepowiedział z natchnienia Ducha, że na całej ziemi nastanie wielki głód. Nastał on za Klaudiusza. Uczniowie postanowili więc, że KAŻDY WEDŁUG MOŻNOŚCI POŚPIESZY Z POMOCĄ BRACIOM, MIESZKAJĄCYM W JUDEI. TAK TEŻ ZROBILI, WYSYŁAJĄC (JAŁMUŻNĘ) starszym przez Barnabę i Szawła."
P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!
Pomoc w rozważaniach:
- To opowiadanie z Dziejów Apostolskich jest dowodem tej Prawdy, że chrześcijańskie braterstwo nie polega jedynie na pięknych słowach. Prawdziwa miłość najlepiej ujawnia się w dobrych słowach czy uczynkach w stosunku do bliźnich, szczególnie wtedy, gdy oni znajdują się w jakiejkolwiek biedzie materialnej czy duchowej. Tego niemal bez przerwy naucza Jezus i Jego Apostołowie. Dlatego Jezus powiedział: "Albo uznajcie, że drzewo jest dobre, wtedy i jego owoc jest dobry, albo uznajcie, że drzewo jest złe, wtedy i owoc jego jest zły; bo z owocu poznaje się drzewo. Plemię żmijowe! Jakże wy możecie mówić dobrze, skoro źli jesteście? Przecież z obfitości serca usta mówią. Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa dobre rzeczy, zły człowiek ze złego skarbca wydobywa złe rzeczy. A powiadam wam: Z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu. Bo na podstawie słów twoich będziesz uniewinniony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony." (Mt 12,33‑37).
- Czyny braterskiej miłości bliźniego są dowodem, że wypełniamy Wolę Ojca z Nieba i zapewniają one otrzymanie wieńca "laurowego" Wiecznej Radości w Niebie.
- Przemyślmy jeszcze raz słowa św. Pawła: "Teraz więc niech wasz dostatek przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała równość według tego, co jest napisane: Nie miał za wiele ten, kto miał dużo. Nie miał za mało ten, kto miał niewiele." (2 Kor 8,14-15).
- Nowy Katechizm poucza wyraźnie: (2446) "Święty Jan Chryzostom przypomina stanowczo: «Niedopuszczanie ubogich do udziału w swych własnych dobrach oznacza kradzież i odbieranie życia. Nie nasze są dobra, które posiadamy - należą one do ubogich» (św. Jan Chr.). - «Najpierw trzeba zadośćuczynić wymaganiom sprawiedliwości, by nie ofiarować jako darów miłości tego, co się należy z tytułu sprawiedliwości». (Sobór Watykański II, dekret o apostolstwie świeckich 8)."
- Bezpośrednio w dokumentach soborowych czytamy: "Niech więc świeccy wielce sobie cenią i w miarę sił wspierają dzieła miłosierdzia oraz przedsięwzięcia pomocy społecznej czy to prywatne, czy publiczne, a także międzynarodowe, które niosą skuteczną pomoc jednostkom i narodom, znajdującym się w potrzebie, współpracując na tym polu ze wszystkimi ludźmi dobrej woli." (Sobór Watykański II, dekret o apostolstwie świeckich 8).
· Czy chętnie udzielam pomocy materialnej oraz duchowej - oczywiście według moich możliwości - wszystkim, którzy się znajdują w potrzebie i czy czynię to w Imię Jezusa i ku najwyższej Chwale Boga, który jako Stwórca wszystkiego jest Właścicielem również tego, co chwilowo jest mi oddane pod zarząd, a z czego kiedyś przed Bogiem będę musiał zdać rachunek?
W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie
Modlitwa dnia: