Słowo Boże: 1 J 4,78

Słowo Boże:                                  1 J 4,7‑8

"Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ Miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest Miłością."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Dziś znów wspominamy wydarzenia, które przed laty dokonały się w Fatimie. Matka Boża wzywając nas do modlitwy, pokuty i nawrócenia, ukazuje nam prostą drogę do miłości, czyli do jedności oraz szczęścia i pokoju!

- Walka o miłość to walka przeciw nienawiści. W tej walce nie chodzi o zadawanie cierpień innym ludziom, lecz o uratowanie ich od wszystkiego, co te cierpienia na ludzi sprowadzają. Walka ta więc toczy się nie przeciw ludziom, lecz przeciw złemu duchowi, przeciw szatanowi, który jest zaciętym wrogiem Boga, Porządku Bożego oraz szczęścia człowieka. - Dlatego czytamy: "Gdy (Jezus) przyszedł do domu, uczniowie Go pytali na osobności: «Dlaczego my nie mogliśmy go wyrzucić?» Rzekł im: «Ten rodzaj (złego ducha) można wyrzucić tylko MODLITWĄ i POSTEM»." (Mk 9,28-29).

Postarajmy się teraz zrozumieć w czym leży siła postu, który w połączeniu z modlitwą potrafi przepędzać złe duchy?

- Jezus powiada: "Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje." (Mt 16,24) - Jak więc widzimy, naśladowanie Chrystusa wymaga od nas wielkiej jasności umysłu i zdecydowanie silnej woli, szczególnie przy ciągłym odrzucaniu złych duchów z ich pokusami.
Aby więc móc skutecznie odrzucać złe duchy z ich pokusami, człowiek musi mieć  jasność  umysłu  i  zdecydowanie  silną  wolę.

Post spełnia podwójną rolę: - osłabiając nieco siły ciała, tłumi płomienie różnych jego pożądliwości oraz namiętności duszy, - a zarazem ćwiczy silną wolę człowieka.

Gdy silna wola człowieka jest kierowana rozumem oświeconym Prawdą Słowa Bożego, wtedy człowiek jest w stanie właściwie kierować swoimi uczuciami i wtedy właśnie potrafi oprzeć się wszelkim zakusom złego ducha, pokonać go i przepędzić!

Post w pierwszej chwili może powodować pewne uboczne, nieprzyjemne uczucia, ale gdy człowiek pości z umiarem, np. jeden lub dwa razy w tygodniu, lecz systematycznie (to jest bardzo ważne!), wtedy organizm przyzwyczaja się do pew­nych "uciążliwości" i w dalszym ciągu nie odczuwa już jakichś większych trudności.

Gdy do postu jest dołączona szczera modlitwa, pełna rozmiłowania w Bogu
i w Prawie Bożym, jednocząca człowieka z Bogiem, wtedy szybko wzrastają siły ducha człowieka i pojawiają się upragnione owoce, a mianowicie: jasność umysłu i umocnienie woli człowieka. - W ten sposób droga do zwycięstwa człowieka nad szatanem stoi otwarta. Człowiek jednak musi dobrze wykorzystać zdobyte wartości poprzez dalszą wytężoną pracę nad samym sobą, nad swoim wnętrzem, urabiając je zgodnie z Zasadami Ewangelii Jezusa Chrystusa. Na temat tej pracy pisze pięknie św. Paweł: "Lecz za Łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi Łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz Łaska Boża ze mną." (1 Kor 15,10), - a św. Jan Apostoł wyjaśnia: "Kto mówi: «Znam Go», a nie zachowuje Jego Przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Kto zaś zachowuje Jego Naukę, w tym naprawdę Miłość Boża jest doskonała." (1 J 2,4‑5).

Wszystkie te Słowa Boże pouczają nas, jak ważną i rozstrzygającą w życiu każdego człowieka jest miłość do Boga i bliźnich.

Przy tej wewnętrznej pracy musimy bardzo uważać na wszelkie nowinki filozoficzno- teologiczne, które starają się sprowadzić człowieka na fałszywe tory. Często mówi się np. o "urzeczywistnianiu samego siebie", czy też, że człowiek musi "uwierzyć w siebie samego" itp. - Z Nauki objawionej dowiadujemy się, że pełnym człowie­kiem staje się ten, kogo Bóg Łaską Swoją kształtuje i realizuje. To dzieje się zawsze tam, gdzie ludzie "SŁUCHAJĄ SŁOWA BOŻEGO I ZACHOWUJĄ JE." (Łk 11,28).

- Jedną z najgorszych chorób ducha jest ta, która prowadzi człowieka do uwierzenia w siebie samego. - Człowiek musi wierzyć w Boga, ufać Bogu, miłować Boga, a wtedy otrzyma od Boga takie siły ducha, że będzie nimi mógł góry przenosić, rozwiązywać góry ludzkich problemów. Dlatego Pan Jezus powiedział: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w Imię Moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony Chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w Imię Moje, Ja to spełnię." (J 14,12‑14).

·       Czy jestem dostatecznie dobrze tego świadom, że objawienia Fatimskie mają na celu pojednanie człowieka z Bogiem w miłości, i że droga do tego celu, choć nie zawsze łatwa, to jednak z Bożą pomocą poprzez modlitwę, post i wewnętrzne nawrócenie, zawsze jest możliwa do pokonania i przynosząca wspaniałe owoce?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: