Słowo Boże: 2 P 1,3a.4-7.9a
Zdarzenia
- Tytul:
- Słowo Boże: 2 P 1,3a.4-7.9a
- Kiedy:
- Pn, 29. kwiecień 2024
- Kategoria:
- MIŁOŚĆ
Opis
Słowo Boże: 2 P 1,3a.4-7.9a
"Tak samo Boska Jego Wszechmoc udzieliła nam tego wszystkiego, co się odnosi do życia i pobożności, ... abyście się przez nie stali uczestnikami Boskiej Natury, gdy już wyrwaliście się z zepsucia (wywołanego) żądzą na świecie. DLATEGO TEŻ WŁAŚNIE WKŁADAJĄC CAŁĄ GORLIWOŚĆ, DODAJCIE DO WIARY WASZEJ CNOTĘ, DO CNOTY POZNANIE, DO POZNANIA POWŚCIĄGLIWOŚĆ, DO POWŚCIĄGLIWOŚCI CIERPLIWOŚĆ, DO CIERPLIWOŚCI POBOŻNOŚĆ, DO POBOŻNOŚCI PRZYJAŹŃ BRATERSKĄ, DO PRZYJAŹNI BRATERSKIEJ ZAŚ MIŁOŚĆ. ... Komu bowiem ich brak, jest ślepym - krótkowidzem i zapomniał o oczyszczeniu z dawnych swoich grzechów."
P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!
Pomoc w rozważaniach:
- W tym Słowie Bożym m.in. mowa jest o ślepocie i krótkowzroczności człowieka. Chodzi tu oczywiście nie o wadę oka człowieka, którą może stwierdzić okulista podczas badania różnymi aparatami, ale o ślepotę i krótkowzroczność duszy, które utrudniają, a nawet uniemożliwiają duszy widzenie najwyższego i ostatecznego celu.
- Dzisiejsze Słowo, wymieniając cały szereg cnót, które muszą ściśle współpracować ze sobą, na końcu wymienia "miłość, która jest więzią doskonałości" (Kol 3,14). - Im lepiej człowiek pozna Miłość Bożą i jej konieczność do osiągnięcia szczęścia, tym jaśniejsze i tym bardziej dalekosiężne będzie jego spojrzenie w przyszłość oraz widzenie sensu i ostatecznego celu życia. Po to bowiem objawiła się nam Wszechmocna Miłość Boża "abyśmy się stali uczestnikami Boskiej Natury."
Im więcej zakotwiczymy nasze życie w Bogu, tzn. im silniej różnorakie cnoty w nas żyją, wzrastają, zakwitają, dojrzewają i owoc przynoszą, tym więcej oświecają nas Światłem Ducha Świętego i uwalniają naszą duszę od ślepoty i krótkowzroczności, pozwalając widzieć wiarą to, czego "ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują." (1 Kor 2,9).
Drogę światła, która nas uwolni od ślepoty duszy, opisuje nam cudownie św. Paweł: "W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym - to miejcie na myśli! ... A Bóg pokoju będzie z wami." (Flp 4,8‑9).
- Prośmy więc Ducha Świętego, aby On uświadomił nam naszą duchową ślepotę i abyśmy z serca wołali do Pana jak ślepcy przy drodze: "Miej litość nade mną!" (por. Mt 9,27). - Ale nie zapominajmy przy tym, że każdy grzech czyni duszę coraz bardziej ślepą. Im częstsze i większe grzechy, tym większą jest ślepota duszy.
· Czy jestem świadom, że czasem jestem bardzo ślepy i krótkowzroczny i dlatego nie rozpoznaję dobrze, we właściwym czasie, Woli Bożej? - Czy staram się wtedy więcej o ćwiczenie w cnotach, które mojej duszy z powrotem dadzą Światło Ducha Świętego i przywrócą jej dobre widzenie spraw Bożych i Wieczności?
W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie
Modlitwa dnia: