Słowo Boże: Dz 1,12-14 i 2,1-4

Słowo Boże:                                  Dz 1,12-14 i 2,1-4

"Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, (brat) Jakuba. WSZYSCY ONI TRWALI JEDNOMYŚLNIE NA MODLITWIE RAZEM Z NIEWIASTAMI, MARYJĄ, MATKĄ JEZUSA, I BRAĆMI JEGO. ... Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden.
I WSZYSCY ZOSTALI NAPEŁNIENI DUCHEM ŚWIĘTYM, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Ów tekst Słowa Bożego ukazuje nam dzisiaj tę bardzo ważną dla nas Prawdę, a mianowicie, że Zesłanie Ducha Świętego nastąpiło wtedy, gdy Apostołowie wraz z Matką Jezusa, z naszą umiłowaną Matką Najświętszą, byli zebrani przez dłuższy czas razem na wspólnej modlitwie. Na pewno w tym czasie rozważali Słowo Boże, czyli wszelkie pouczenia, rady, zakazy, nakazy Jezusa. - Ten tekst ukazuje więc wagę i znaczenie codziennej, wspólnej modlitwy wraz z rozważaniem Słowa Bożego, co stanowi główny rdzeń, czy kręgosłup, całego apostolatu i duszpasterstwa prowadzonego przez Samarytański Ruch Maryi - JEDNOŚĆ - Płomienia Miłości Niepokalanego Serca Maryi.

Jest bardzo ciekawym w życiu większości rodzin, że prawie wszystko robi się wspól­nie, lecz największe opory są wobec wspólnej modlitwy. Często słyszy się nawet ten argument, że przecież każdy modli się indywidualnie. Jest jednak bardzo wątpliwym, czy ta indywidualna modlitwa jest naprawdę codziennie pielęgnowana i czy ona wygląda tak, jak się to Bogu podoba, skoro nie przynosi upragnionych owoców.

- Modlitwa powinna być codzienna, gdyż tak jak ciało potrzebuje pożywienia, podobnie i dusza. Ciało odżywia się pokarmami materialnymi, zaś dusza potrzebuje pokarmu duchowego, polegającego na kontakcie z Bogiem, który czerpie właśnie w czasie modlitwy.

- Modlitwa powinna być wspólna, gdyż wtedy ma większą wartość i siłę do walki przeciwko wszelkiego rodzaju pokusom złego ducha i zepsutego świata. Sam Pan Jezus podkreśla: "Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im Mój Ojciec, który jest w Niebie.
Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w Imię Moje, tam jestem pośród nich." (Mt 18,19‑20). - To pouczenie Pana Jezusa tłumaczy nam całą wartość i potęgę wspólnej modlitwy, zwłaszcza w rodzinie. - To zdanie tłumaczy nam również owo cudowne przeżycie Zesłania Ducha Świętego w Wieczerniku. Tam właśnie Aposto­łowie wraz z Maryją modlili się zgodnie, a więc nie tylko wspólnie, lecz
i w jedności, myśli oraz serca. - Według tego, co Jezus powyżej powiedział, był On obecny wśród modlących się wraz z Maryją Apostołów.

- Tajemnica doskonałej JEDNOŚCI Trójcy Przenajświętszej mówi nam, że Trzy Osoby Boskie są nierozdzielne. Zawsze więc, gdzie jest i działa Ojciec Niebieski, tam jest obecny i działa również Syn Boży oraz Duch Święty, - a gdzie jest obecny i działa Syn Boży, tam równocześnie jest obecny Duch Święty i Ojciec Niebieski,
- i w końcu, tam, gdzie jest obecny i działa Duch Święty jest obecny i działa Syn Boży i Ojciec Niebieski. - A więc nic dziwnego, że na Maryję i Apostołów wspólnie modlących się, ZSTĄPIŁ DUCH ŚWIĘTY, skoro wśród nich był już obecny JEZUS, zgodnie z tym, co On sam nam powyżej powiedział, że gdzie dwoje albo troje zgromadzonych jest w Imię Jego, tam On jest wśród nich.

- Ten tekst wskazuje nam na to, że Maryja musiała być obecna także przy Wniebo­wstąpieniu Jej Syna Jezusa, skoro później przebywała razem z Apostołami na modlitwie w Wieczerniku, z Jego braćmi i innymi niewiastami razem jednomyślnie trwali na modlitwie, gdy powrócili do Jerozolimy po Wniebowstąpieniu Jezusa.

·      Czy wierzę w to, co Jezus obiecał, że gdzie dwóch albo trzech zgromadzonych jest w Imię Jego, tam ON sam jest pośrodku modlących się oraz, że tam jedno­cześnie przebywa i działa Duch Święty, jeżeli oczywiście otwieramy się sercem i duszą na Jego Działanie? - Czy codziennie rozmawiam z moją ukochaną Matką Niebieską i proszę Ją, jako Pośredniczkę wszelkich Łask, o pomoc i kiero­wnictwo, aby pomagała mi iść do Jezusa drogą żywej wiary w Słowo Boże?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: