Słowo Boże: Tb 7,1214

Słowo Boże:                                  Tb 7,12‑14

"Rzekł Tobiasz: «Nie będę jadł i pił tak długo, dopóki ty nie rozstrzygniesz mojej sprawy». I rzekł mu Raguel: «Ja to robię. Ona jest dana tobie zgodnie z postanowieniem księgi (Prawa) Mojżesza i Niebo też postanowiło, abym ci ją dał. Weź więc swoją siostrę! Od teraz ty jesteś jej bratem, a ona twoją siostrą. Jest ona dana tobie od dziś na zawsze. NIECH PAN NIEBA będzie, dziecko, łaskawy dla was tej nocy i niech OKAŻE WAM MIŁOSIERDZIE I DA POKÓJ!» Potem zawołał Raguel córkę swoją Sarę, i przyszła do niego. A on ujął jej rękę i oddał ją Tobiaszowi, i rzekł: «Weź ją zgodnie z postanowieniem i wyrokiem zapisanym w księdze (Prawa) Mojżesza, że należy ci ją dać za żonę. Masz ją i zaprowadź ją w zdrowiu do swego ojca. A Bóg Niebios niech was obdarzy Pokojem!» I zawołał jej matkę, i polecił, aby przyniosła zwój (papirusu) i napisał na nim zaświadczenie o zawartym małżeństwie i to, że daje mu ją za żonę, zgodnie z wyrokiem Prawa Mojżesza. Teraz dopiero zaczęto jeść i pić."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Dzisiaj ze Słowa Bożego dowiadujemy się, że w pradawnych latach zawieranie małżeństwa związane było z innymi zwyczajami, niż obecnie. Dziś towarzyszą temu piękne ceremonie. - Co jednak zawsze pozostaje niezmienne, to fakt danego słowa i przyrzeczenie wierności, która powinna trwać aż do śmierci. Pan Jezus przypomniał tę prawdę, która obowiązuje od stworzenia człowieka, a która przynosi wiele nie­szczęść, gdy nie przestrzega się jej: "Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela." (Mt 19,4-6).

- Dalej dowiadujemy się, jak pięknie, z Panem Bogiem, w modlitwie rozpoczął Tobiasz swoje małżeństwo, co mu przyniosło szczęście i inne Błogosławieństwo Boże. - Gdyby i dziś młode małżeństwa podobnie z Panem Bogiem, w modlitwie kształtowały swoje życie, gdyby w ich rodzinach była żywa codzienna, wspólna modlitwa z rozważaniem Słowa Bożego, wtedy byłoby o wiele więcej szczęścia i pokoju w rodzinach oraz wszelkiego innego Błogosławieństwa Bożego. - Przeczytajmy tu uważnie, jak Tobiasz modlitwą rozpoczynał swoje małżeństwo: "Rodzice wyszli i zamknęli drzwi od sypialni. Tobiasz podniósł się z łóżka i powiedział do niej: «Wstań, siostro, módlmy się i błagajmy Pana naszego, aby okazał nam Miłosierdzie i ocalił nas». Wstała i ona i zaczęli się modlić i błagać, aby dostąpić ocalenia. I zaczęli tak mówić: «Bądź uwielbiony, Boże ojców naszych, i niech będzie uwielbione Imię Twoje na wieki przez wszystkie pokolenia! Niech Cię uwielbiają Niebiosa i wszystkie Twoje stworzenia po wszystkie wieki. Tyś stwo­rzył Adama, i stworzyłeś dla niego pomocną ostoję - Ewę, jego żonę, i z obojga powstał rodzaj ludzki. I Ty rzekłeś: Nie jest dobrze być człowiekowi samemu, uczyńmy mu pomocnicę podobną do niego. A teraz nie dla rozpusty biorę tę siostrę moją za żonę, ale dla związku prawego. Okaż mnie i jej Miłosierdzie i pozwól razem dożyć starości!» I powiedzieli kolejno: «Amen, amen!»" (Tb 8,4‑8).

Z tego tekstu dowiadujemy się, jak wówczas ludzie pojmowali życie w małżeństwie, aby móc przez nie osiągnąć Szczęście Wieczne u Miłosiernego Boga. Często zapo­minamy, że wszystko zależy od Miłosierdzia Bożego. Tobiasz i Sara żyli szczęśliwie w małżeństwie, z Łaską Bożą, ponieważ wszędzie szukali Boga i Jego Chwały.

·       Czy w podobny sposób szukam szczęścia u Pana Boga przez modlitwę? - Czy w rodzinie modlę się regularnie ze współmałżonkiem i z dziećmi, aby osiągnąć Błogosławieństwo i Miłosierdzie Boże, którego ciągle tak bardzo potrzeba?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

 Modlitwa dnia: