Słowo Boże: Syr 18,8b11

Słowo Boże:                                  Syr 18,8b‑11

"Liczba dni człowieka - jeśli wiek jego jest długi - dosięga stu lat. Jak kropla wody zaczerpnięta z morza lub ziarnko piasku, tak jest (tych) trochę lat wobec dnia wieczności. Dlatego PAN CIERPLIWY JEST DLA LUDZI I WYLAŁ NA NICH SWOJE MIŁOSIERDZIE."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Dzisiejsze Słowo Boże ukazuje nam marność naszego ziemskiego istnienia w porównaniu z wiecznością i wyjaśnia nam, że Cierpliwość Boża objawia się w Jego Miłosierdziu. Rozsądnym więc jest, jeśli często zastanawiamy się nad tym, w jaki sposób ten krótki czas ziemski możemy najlepiej wymienić na Wieczność, żebyśmy potem czegoś nie żałowali. Najlepszym jest, gdy zawsze żyjemy bardzo świadomi Obecności Bożej i czynimy wszystko w Imię Boże i dla Jego Chwały. Czas naszego życia na ziemi jest bardzo krótki i jest niczym innym, jak tylko czasem próby, czasem sprawdzania naszej wierności i miłości do Boga!

- Dlatego Księga Syracha przypomina nam, poucza i ostrzega: "Synu, jeżeli masz zamiar służyć Panu, przygotuj swą duszę na doświadczenie! Zachowaj spokój serca i bądź cierpliwy, a nie trać równowagi w czasie utrapienia! Przylgnij do Niego, a nie odstępuj, abyś był wywyższony w twoim dniu ostatnim. Przyjmij wszystko, co przyjdzie na ciebie, a w zmiennych losach utrapienia bądź wytrzy­mały! Bo w ogniu doświadcza się złoto, a ludzi miłych Bogu - w piecu utrapienia. Bądź Mu wierny, a On zajmie się tobą, prostuj swe drogi i Jemu zaufaj! Którzy boicie się Pana, oczekujcie Jego zmiłowania, nie zbaczajcie z drogi, abyście nie upadli. Którzy boicie się Pana, zawierzcie Mu, a nie prze­padnie wasza zapłata. Którzy boicie się Pana, spodziewajcie się dobra, wiecz­nego wesela i zmiłowania!" (Syr 2,1‑9).

- Tak długo, jak Bóg obdarza nas czasem, możemy liczyć na Bożą Cierpliwość, Dobroć i Miłosierdzie. Lecz jeśli przeminie nasz czas ziemski, a może się to stać bardzo niespodziewanie, wtedy czas i możliwość do nawrócenia mija bezpowrotnie. Potem człowiek nie może nic więcej poprawić, nic więcej naprawić, nic więcej zmie­nić w stanie swojej duszy. Potem nabiera mocy działanie Sprawiedliwości Bożej, która zażąda zdania rachunku, sprawozdania ze wszystkiego, cokolwiek świadomie i dobrowolnie uczyniliśmy w naszym życiu. Dlatego Psalmista ostrzega wszystkich tych, którzy wciąż odkładają swoje nawrócenie lub nierozważnie i grzesznie żyją bez pamiętania o swej odpowiedzialności przed Bogiem: "Występny się chełpi swoim pożądaniem, bluźni drapieżca i pogardza Panem. W pysze swojej powiada występny: «Nie pomści; nie ma Boga»: oto jest całe jego myślenie. Drogi jego układają się zawsze szczęśliwie; Twe wyroki zbyt są wzniosłe dla niego; parska na wszystkich swoich przeciwników. Myśli on sobie: «Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli w najdalsze pokolenia». Usta jego pełne przekleństwa, zdrady i podstępu, na jego języku udręka i złośliwość." (Ps 10,3‑7).

- Miejmy odwagę powiedzieć tym ludziom to, co św. Paweł wczoraj nam przypomniał: "Nie łudźcie się: Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze Życie Wieczne." (Ga 6,7‑8).

·       Jak wykorzystuję krótki czas mego życia na ziemi, które, choćby sto lat trwało, niczym jest w porównaniu z wiecznością, którą mogę utracić, jeśli nie spełnię tego, co Bóg nakazuje lub nie zaniecham tego, co Bóg zakazuje? - Czy staram się o cnotę cierpliwości jako jeden z filarów szczęścia i pokoju w moim życiu? - Czy jestem świadom tego, że każdy człowiek, niezależnie od tego, czy wierzy w istnienie Boga czy nie wierzy, pewnego dnia musi przed Nim stanąć i zdać rachunek z każdego słowa, z każdej myśli, z każdego uczucia i z każdego czynu?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: