Słowo Boże: 1 P 2,1921

Słowo Boże:                                  1 P 2,19‑21

"To się bowiem podoba (Bogu), jeżeli ktoś ze względu na sumienie (uległe) Bogu znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie. Co bowiem za chwała, jeżeli prze­trzymacie chłostę jako grzesznicy? - Ale TO SIĘ BOGU PODOBA, JEŻELI DOBRZE CZYNICIE, I PRZETRZYMACIE CIERPIENIA. DO TEGO BOWIEM JESTEŚCIE POWOŁANI. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Także i dziś w Słowie Bożym nie spotykamy wyrazu "cierpliwość" czy "wytrwałość", lecz naśladowanie Chrystusa, do czego nas zachęca św. Piotr, faktycznie wymaga od nas ciągle wiele cierpliwości i wytrwałości! - "To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, i (w cierpliwości) przetrzymacie cierpienia. Do tego bowiem jesteście powołani."

- Tylko ci ludzie mogą zrozumieć dzisiejsze Słowo Boże, którzy prawdziwie i świadomie dążą do tego, aby być podobni Chrystusowi w Jego Miłości. Oni też rozumieją, że cierpienie z Chrystusem jest tajemniczym powołaniem Bożym: "Wam bowiem z Łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć." (Flp 1,29). - "Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół." (Kol 1,24). - Św. Paweł jest prawdziwym uczniem Chrystusa, bo rozumiał i czynił to, co Jezus powiedział: "Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje." (Mt 16,24). - Tę tajemnicę św. Paweł wyraża krótko i jasno: "Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, Mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia." (1 Kor 1,18).

- I kończy tym cudownym stwierdzeniem: "Aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego Siebie wydał za mnie." (Ga 2,19-20).

- Tego niestety wielu ludzi nie chce zrozumieć, a nawet ucieka od tej tajemniczej drogi do szczęścia, drogi otoczonej i nieustannie atakowanej przez całe piekło, drogi bardzo ciężkiej, która jednak jest jedyną drogą prowadzącą do Wiecznego Szczęścia w Niebie. Sam Jezus mówi o tej drodze: "Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do Życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!" (Mt 7,13‑14).

- Św. Piotr wiedział, o czym mówił, gdyż i on tak wiele wycierpiał dla Pana. Dziś przypomina nam Jego cierpienia: Jezus cierpiał niewinnie! On cierpiał to, co my cierpieć winniśmy. - Idźmy więc za Nim wytrwale i w cierpliwości, bo tylko z Nim możemy pokonać zło i zwyciężyć! - Zobaczmy też, jak radośnie pierwszy papież znosił cierpienia: "Przywoławszy Apostołów kazali ich ubiczować i zabronili im przemawiać w Imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhe­drynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla Imienia (Jezusa). Nie prze­stawali też co dzień nauczać w świątyni i po domach i głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie." (Dz 5,40-42). - Porównaj rozważanie z 26 lipca.

- Tylko głęboko wierzący ludzie, którzy naprawdę kochają Jezusa i Jego Kościół, mogą tak cierpliwie znosić cierpienia, nawet z radością, jak św. Paweł i św. Piotr. Siłę, cierpliwość i wytrwałość w cierpieniach znajdowali oni zawsze w Chrystusie: "Ten, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Boga. Jak bowiem obfitują w nas cierpienia Chrystusa, tak też wielkiej dozna­jemy przez Chrystusa pociechy. Ale gdy znosimy udręki - to dla pociechy i zbawienia waszego a gdy pocieszani jesteśmy - to dla waszej pociechy, sprawiającej, że z wytrwałością znosicie te same cierpienia, których i my dozna­jemy. A nadzieja nasza co dla was jest silna, bo wiemy, że jak cierpień jesteście współuczestnikami, tak i naszej pociechy." (2 Kor 1,4‑7).

·       Gdy muszę znosić jakieś cierpienia, czy wtedy patrzę się na przykład Jezusa, Maryi i Jego Apostołów oraz uczę się od nich cierpliwości i wytrwałości?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: