Słowo Boże: J 5,30

Słowo Boże:                                  J 5,30

"Ja sam z Siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd Mój jest sprawiedliwy; NIE SZUKAM BOWIEM WŁASNEJ WOLI, LECZ WOLI TEGO, KTÓRY MNIE POSŁAŁ."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Dzisiaj znów w niewielu Słowach wyjaśnia Jezus wielkie sprawy. Podkreśla, że On jako człowiek "sam z Siebie nic czynić nie może". Wiemy jednak, że Jezus czynił wielkie cuda, które tylko Bóg czynić może. - Jak więc rozumieć Jego wypowiedź?

- JEZUS to człowiek absolutnie zjednoczony z  Synem Bożym, i to tak, że dwie natury: Boska i ludzka, tworzą jedną osobę, Boga-człowieka. - Stąd wiemy, że Jezus jest prawdziwym człowiekiem i prawdziwym Bogiem. Dlatego Jezus jako człowiek nie mógł czynić tego, co może czynić Bóg, ale jako Bóg, Jezus mógł czynić wszystko! - Prosząc Jezusa o coś, zwracamy się więc do Niego nie tyle jako do człowieka, lecz jako do prawdziwego Boga-człowieka!

- Pan Jezus ukazuje nam w Swym Życiu wielką pokorę, którą mamy naśladować.
Do tego też zachęca: "Weźcie Moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych." (Mt 11,29). - Tutaj Jezus wyjaśnia, że cichość i pokora prowadzi do ukojenia duszy.

- Patrzmy więc - Jezus, jako Syn Boży, a więc Stwórca i Pan Wszechpotężny, rezy­gnuje z bogactw i Chwały Nieba, stając się sługą i niemal niewolnikiem wszystkich: "On, istniejąc w Postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego Siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego Siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu Imię ponad wszelkie imię, aby na Imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku Chwale Boga Ojca." (Flp 2,6‑11).

Wyrazem wielkiej pokory Jezusa jest również Jego wielka Miłość nawet do Swych największych wrogów, którzy Go męczą, krzyżują i uśmiercają Jego ciało. On jednak w Swej nieskończonej Boskiej Miłości jeszcze tuż przed Swą śmiercią modli się o ich nawrócenie i prosi Ojca, aby im wybaczył, bo tylko tak mogą być zbawieni.

- Dzisiaj obchodzimy pamiątkę nawrócenia św. Pawła. W czasie tego nadzwyczajne­go spotkania z Panem Jezusem olśniła go Światłość, z której on czerpał w całym swoim dalszym życiu. Z tego Światła mogą czerpać i uświęcać się wszyscy, którzy z wiarą przyjmują Słowo Boże. Z tego Światła płyną jego nauki, które do dziś zachwycają wszystkich ludzi kochających dobro i z których wielu czerpie moc i siłę do nawrócenia czy lepszego życia. - Oby jak najwięcej ludzi zechciało dziś skorzy­stać z tego Światła, ze Światła Prawdy Słowa Bożego, które św. Paweł przekazuje. Dlatego napisał on: "Nieustannie dziękujemy Bogu, bo gdy przyjęliście Słowo Boże, usłyszane od nas, przyjęliście Je nie jako słowo ludzkie, ale - jak jest naprawdę - jako Słowo Boga, który działa w was wierzących." (1 Tes 2,13).

·       Czy ja mogę powiedzieć, że naprawdę Boga miłuję, jeśli, być może, tak często czynię to, co się sprzeciwia Woli Bożej? - Czy zdaję sobie z tego sprawę, czego mogę oczekiwać od Boga za moją wierność, a co, teraz i w wieczności, mogą mi przynieść moje niewierności wobec Nauki Jezusa czyli wobec Woli Bożej?

·      W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie.

Modlitwa dnia: