Słowo Boże: Mt 19,1315

Słowo Boże:                                  Mt 19,13‑15

"WTEDY PRZYNIESIONO MU DZIECI, ABY WŁOŻYŁ NA NIE RĘCE I POMODLIŁ SIĘ ZA NIE; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: «Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy Królestwo Niebieskie». Włożył na nie ręce i poszedł stamtąd."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Słowo Boże, które dziś rozważamy, opowiada nam o tych cudownych matkach, które u Jezusa szukały pomocy i Błogosławieństwa dla swych dzieci. - Wkładanie rąk to stary, dobry zwyczaj przekazywania Błogosławieństwa. Również rodzice mogą i powinni korzystać z tego zwyczaju, bo przecież oni noszą w sobie błogosławieństwo współpracowników Boga w przekazywaniu życia. Dlatego też mają prawo w ten sposób błogosławić swoje dzieci.

- Z tego Słowa Bożego dowiadujemy się, jak bardzo Jezus kochał dzieci. Ludzie to wiedzieli i dlatego chętnie przynosili swe dzieci do Niego, aby je błogosławił i modlił się za nie. - Uczniowie wtedy nie mieli jeszcze tej Miłości i być może nie rozumieli jej jeszcze.

- Jakie to przykre, gdy dziś rodzice nieraz nawet zabraniają swoim dzieciom kontaktu z Jezusem, zaś gdzie indziej nie starają się o zdrową, pełną wiary i miłości do Boga atmosferę codziennej, wspólnej modlitwy w rodzinie wraz z rozważaniem Słowa Bo­żego, - a jeszcze inni dają nieraz straszne zgorszenie swoim dzieciom. - Wszystkich, szczególnie tych ostatnich, Jezus ostro napomina: "Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza." (Mt 18,6).

- Dopomóżmy tym biednym rodzinom i dzieciom, aby odnalazły Jezusa, a w Nim uznały Boga, bo tylko tak, przez wiarę i miłość będą mogli odnaleźć Szczęście i Pokój Boży. Dlatego wszyscy rodzice i wychowawcy powinni traktować poważnie napomnienie Jezusa, które udzielił On uczniom: "Dopuśćcie dzieci i nie przeszka­dzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy Królestwo Niebieskie."

·      Czy modlę się chętnie razem z dziećmi, które są w jakikolwiek sposób powie­rzone mojej opiece duchowej czy materialnej oraz czy modlę się też za nie?
- Czy zdaję sobie sprawę z wielkiej odpowiedzialności przed Bogiem za jakość wychowania dzieci, oraz że czeka mnie wielka nagroda, gdy im przekażę Skarb Wiary w Słowo Boże oraz chrześcijańską nadzieję na Szczęście Nieba, jak też już teraz uszczęśliwiającą miłość do Boga? - Czy modlę się także za wszystkie inne dzieci, szczególnie za te, które znajdują się w duchowej lub materialnej potrzebie oraz za wszystkich rodziców i wychowawców?

·      W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie.

Modlitwa dnia: