Słowo Boże: Ef 1,4-6a

Słowo Boże:                                  Ef 1,4-6a

"W Jezusie bowiem Ojciec wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego Obliczem. Z Miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, WEDŁUG  POSTANOWIENIA SWEJ WOLI, ku CHWALE MAJESTATU SWEJ ŁASKI, którą obdarzył nas w Umiłowanym."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- To Słowo Boże ukazuje nam wyraźnie nasze powołanie do świętości i nieskala­ności. "Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością oży­wieni służcie sobie wzajemnie!" (Ga 5,13). - "Nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do świętości." (1 Tes 4,7). - "Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu wa­szemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, nie­wielu szlachetnie urodzonych." (1 Kor 1,26). - "Dlatego, bracia święci, uczestnicy powołania niebieskiego, zwróćcie uwagę na Apostoła i Arcykapłana naszego wyznania, JEZUSA." (Hbr 3,1). "A zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani." (Ef 4,1).

To powołanie oznacza szczególne wybraństwo do tego, czego "..ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują" (1 Kor 2,9) i jest dowodem nieskończonej Miłości Boga do człowieka oraz wyrazem Jego Świętej Woli: "albowiem Wolą Bożą jest wasze uświęcenie: powstrzymywanie się od rozpusty." (1 Tes 4,3).

- Bóg wybrał i powołał człowieka do życia świętego jeszcze przed stworzeniem świata. To dowodzi, jak wielką wartość ma człowiek w Planach Bożych! - Bóg dał człowiekowi już tak wiele, nawet samego Siebie! Tym, którzy są Mu wierni odda pod zarząd wieczny wszystko, co posiada: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach małych, nad wieloma cię postawię: wejdź do Radości twego Pana!" (Mt 25,21). - Człowiek więc musi się okazać godnym tej Miłości Boga.

- Świętość i nieskalaność oraz wierność Prawu Bożemu aż do końca, czyni człowie­ka zdolnym do przyjęcia pod zarząd tego wszystkiego, co Bóg chce mu powierzyć. - W zamian za to, co Bóg nam daje, oczekuje On od nas jedynie wdzięczności, czyli miłości i należnej Mu Chwały i Czci. Starajmy się więc dać Bogu należną wdzięczność, miłość i chwałę, a wtedy Bóg nas obdarzy większymi dobrami, niż możemy sobie to wyobrazić. Dlatego Jezus poucza nas: "Starajcie się naprzód o Królestwo Boga i o Jego Sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane." (Mt 6,33). - A św. Paweł uzupełnia: "Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła! Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom." (Rz 13,12‑14).

- Gdy człowiek zaniedbuje codzienne rozważanie Słowa Bożego, wtedy stopniowo oddala się od poznania Boga, Jego Prawdy, Jego Świętej Woli i traci siłę wiernego, gorliwego jej wypełnienia, aż do końca. - Człowiek tracący wdzięczność wobec Boga, stopniowo traci też miłość do Niego, a w końcu wszystko to, co Bóg w Miłości przygotował tym, którzy Go miłują. - Tę Prawdę pozwala nam lepiej zrozumieć przykład rodziców, którzy swoim dzieciom chętnie dają wszystko co mają, gdy widzą, że dzieci ich naprawdę miłują. - O tym poucza nas sam Jezus: "Proście, a  będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w Niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą." (Mt 7,7‑11).

·      Czy wezwanie Jezusa: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!" (Mk 1,15), pobudza mnie do duchowego przebudzenia i do odnowienia świętości i nieskala­ności mego życia, zgodnie z Wolą Ojca Niebieskiego?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: