Słowo Boże: Dz 8,2531

Słowo Boże:                                  Dz 8,25‑31

"Kiedy dali świadectwo i opowiedzieli Słowo Pana, udali się w drogę powrotną do Jerozolimy i głosili Ewangelię w wielu wioskach samarytańskich. «Wstań i idź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy: jest ona pusta» - powiedział Anioł Pański do Filipa. A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworski urzędnik królowej etiopskiej, Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem, i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza. «Podejdź i przyłącz się do tego wozu!» - powiedział Duch do Filipa. Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: «Czy rozumiesz, co czytasz?» - zapytał. A tamten odpowiedział: «Jakżeż mogę (rozumieć), jeśli mi nikt nie wyjaśni?» I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Pewien bardzo wysoki rangą urzędnik, skarbnik królowej Kandaki, podróżował z daleka do Jerozolimy, by uwielbić Boga. Z opisu poznajemy, że był to człowiek pobożny, szukający bliskiego kontaktu z Bogiem, gdyż miał przy sobie Pismo Święte, które chętnie czytał, rozważając Słowa Boże, a więc  modlił się w drodze. - Bardzo znamiennym jest przy tym fakt, że choć nie znał jeszcze Jezusa ani Jego Nauki, to jednak rozumiał już we właściwy sposób - w Duchu Świętym - to, co głosił Jezus: "Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga." (Mt 22,21b). - Dzisiaj niestety wielu ludzi tego nie rozumie!

- Z dzisiejszego Słowa Bożego możemy też wywnioskować, że dworzanin ten należał do ludzi ofiarnych, którzy się nie oszczędzają tam, gdzie chodzi o oddanie Chwały należnej Bogu! - Jego podróż do Jerozolimy, na pewno długa i jak na owe czasy bardzo niewygodna, nie powstrzymała go od przybycia do Świątyni, aby w niej uwielbić Boga.

- W czasie swej podróży spotkał on na drodze św. Filipa Apostoła i poprosił go o wyjaśnienie niektórych tekstów z proroka Izajasza. Św. Filip chętnie to uczynił, po czym skarbnik uwierzył w Jezusa i przyjął Chrzest Święty. - Tak rozprzestrzeniała się prawdziwa wiara w Jezusa i w Słowo Boże i tak rozwijało się Chrześcijaństwo.

- Głoszenie Słowa Bożego i właściwe objaśnianie Go, również i dziś czyni owocną Nową Ewangelizację Kościoła w świecie. - Posłuchajmy co na ten temat pisze oraz jak pięknie i logicznie argumentuje św. Paweł: "Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują Dobrą Nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest Słowo Chrystusa." (Rz 10,14‑17).

- W Nowym Katechizmie na temat modlitwy czytamy: (2744) "Modlitwa jest życiową koniecznością. Dowód przez przeciwieństwo jest nie mniej przekonujący: jeśli nie pozwalamy prowadzić się Duchowi, popadamy w niewolę grzechu. Jakże Duch Święty może być «naszym Życiem», jeśli nasze serce jest od Niego daleko? «Nic nie jest tak ważne jak modlitwa; sprawia ona, że to co niemożliwe, staje się możliwe, to, co trudne, staje się łatwe. Jest niemożliwe, aby grzeszył człowiek, który (we właściwy sposób) się modli» (św. Jan Chryzostom). «Kto się modli, z pewnością się zbawia; kto się nie modli, z pewnością się potępia» (św. Alfons Liguori)."

·      Czy chętnie rozważam codziennie Słowo Boże, by lepiej poznać Wolę Ojca Niebieskiego, niezależnie od tego, czy jestem w domu, czy w pracy, czy w drodze, czy na wypoczynku? - Czy byłbym gotowy, tak jak ten dworzanin, podjąć się tak wielkiego trudu, aby oddać Bogu należną Cześć i Chwałę? Czy chętnie wyko­rzystuję każdą okazję, aby adorować Pana, szczególnie, gdy czytam Jego Słowo, albo gdy ON jest wystawiony w Najświętszym Sakramencie Ołtarza oraz czy z miłością przyjmuję Go do mojego serca w czasie Komunii Świętej?

·      W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie.

Modlitwa dnia: