Słowo Boże: Łk 10,16

Słowo Boże:                                  Łk 10,16

"KTO WAS SŁUCHA, MNIE SŁUCHA, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- W tym Słowie Bożym znajdujemy wyjaśnienie, że głos i działalność Apostołów jest przedłużeniem Głosu i Działalności Jezusa, czyli samego Ojca Niebieskiego i Ducha Świętego. Ta Prawda, jak każda inna, staje się w naszym życiu owocną wtedy, gdy przyjmujemy ją z żywą wiarą, bez żadnych wątpliwości i w pełnym zaufaniu Bogu. To ma również miejsce wtedy, gdy słuchamy głosu biskupów, kapłanów, diakonów, zakonników, zakonnic, a nawet świeckich, u których głos i działalność stanowią JEDNO z głosem i działaniem papieża, wszędzie tam, gdzie on naucza w sprawach wiary i moralności, zgodnie z Zasadami Ewangelii Jezusa Chrystusa.

- Jedynie na drodze tak pojętej wiary oraz w pełnym zaufaniu Słowu Bożemu spełni się Wola Ojca Niebieskiego, którą jest JEDNOŚĆ, najpierw wśród wszystkich chrześcijan: "Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim Imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno." (J 17,11), a następnie wśród wszystkich ludzi: "Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać Głosu Mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz." (J 10,16).

- Gdy nauka papieża zgodna jest z Nauką Jezusa i Jego Apostołów, wtedy jest w niej pewność nieomylnego działania Ducha Świętego. Właśnie taka nauka powoduje nie­omylność Świętej Tradycji Kościoła, zgodnie z zapowiedzią Jezusa: "Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w Moim Imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem." (J 14,26).
- "Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali o nich, że Ja wam to powiedziałem. Tego jednak nie powiedziałem wam od początku, ponieważ byłem z wami." (J 16,4).

- Tzw. nieomylność papieża, która buduje Świętą Tradycję Kościoła, jest nieomylnością samego Ducha Świętego. To właśnie Duch Święty czuwa nad każ­dym papieżem, aby ten w sprawach wiary i moralności nie nauczał czegokolwiek, co byłoby sprzeczne z Zasadami Ewangelii Jezusa Chrystusa.

Sprzeciwianie się więc nauce papieża, gdy on naucza w sprawach wiary i mo­ralności, nosi w sobie wielkie niebezpieczeństwo sprzeciwu wobec samego Ducha Świętego, a więc niebezpieczeństwo utraty Życia Wiecznego: "Każdy grzech i blu­źnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. Jeśli ktoś powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, lecz jeśli powie przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym." (Mt 12,31‑32).

- Jeżeli chodzi o tłumaczenie trudnych tekstów Pisma Świętego, to obowiązuje tam wyjaśnienie dane przez pierwszego papieża, św. Piotra: "To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia. Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem Świętym mówili od Boga święci ludzie." (2 P 1,20‑21).

- Cała więc nauka Apostołów jest Nauką Bożą przez nich nam objawioną, a ich słowa są Słowami Bożymi. Dlatego Jezus powiedział: "Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał." - Stąd poznajemy też niebezpieczeństwo odrzucania nauki Św. Apostołów.

Dlatego św. Paweł pisze: "Oświadczam wam, bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim."(Ga 1,11) oraz: "Dlatego nieustannie dziękujemy Bogu, bo gdy przyjęliście Słowo Boże, usłyszane od nas, przyjęliście je nie jako słowo ludzkie, ale - jak jest naprawdę - jako Słowo Boga, który działa w was wierzących." (1 Tes 2,13). - Tu również mamy podkreślone znaczenie wiary w przyjęciu Prawdy Słowa Bożego.

- Można więc powiedzieć, że każda forma nauki, niezależnie od tego, kto ją kompono­wał, nosi cechy nieomylności, jeśli jest zgodna ze Słowem Bożym, z Zasadami Ewangelii Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów oraz z wyjaśnieniami Papieży i Sobo­rów. - To oznacza, że również świeccy są nieomylni, gdy w jedności z papieżem głoszą i bronią Zasad Ewangelii Jezusa Chrystusa. - To stanowi istotę Nowej Ewan­gelizacji Kościoła w świecie, w której zgodnie z nauką Soboru Watykańskiego II mogą i powinni uczestniczyć wszyscy wierzący w Jezusa Chrystusa.

W dzisiejszym Słowie Bożym Jezus pouczył nas więc, że do posłuszeństwa ludziom, tak jak Bogu, zobowiązani jesteśmy, gdy oni reprezentując Boga przekazują nam rzeczywiście Prawdy Słowa Bożego, a nie własną filozofię, słowa ludzkie.

·      Czy mam odwagę pokazać ludziom, którzy błądzą w wierze, drogę Zasad Ewangelii Jezusa Chrystusa, jako najpewniejszą drogę do Nieba? - Czy moja wiara jest już tak mocna, że potrafię odważnie bronić Prawd Ewangelii przed wszystkimi ludźmi, którzy je odrzucają, a nawet atakują?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

 Modlitwa dnia: