Słowo Boże: Łk 1,41-45

Słowo Boże:                                  Łk 1,41-45

"Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej ło­nie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogo­sławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest Owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twe-go pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. BŁOGOSŁAWIONA JESTEŚ, KTÓRAŚ UWIERZYŁA, że spełnią się Słowa powiedziane Ci od Pana»."

P: Oto Słowo Boże! - W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- To Słowo Boże ukazuje nam cudowne działanie Ducha Świętego wszędzie tam, gdzie człowiek wierzy Słowu Bożemu i jest Mu posłuszny. - Maryja "pełna Łaski", czyli pełna Ducha Świętego, pozdrawia Elżbietę. Jezus będący w łonie Maryi, poprzez Jej słowa przekazuje Ducha Świętego Elżbiecie i Janowi, który też znajduje się jeszcze w łonie swej matki, Elżbiety. - Zaś Elżbieta, już napełniona Duchem Świętym, łatwo rozpoznaje w Maryi, swojej młodszej krewnej, Matkę swego Pana i daje temu świadectwo okrzykiem pełnym radości: "A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie."

- Tu wypełnia się Prawda Słowa Bożego objawiona przez Archanioła: "Już w łonie matki napełniony będzie Duchem Świętym" (Łk 1,15), co rozważaliśmy wczoraj.

Elżbieta nazywa Maryję błogosławioną, gdyż uwierzyła Ona w to, co zostało Jej po­wiedziane od Pana przez Anioła. Zaś zwątpienie Zachariasza przyniosło mu cierpienie.

Tu poznajemy, że wiara w Słowo Boże przynosi człowiekowi błogosławieństwo i radość, zaś zwątpienie przynosi cierpienia!

- Św. Paweł uczy jasno: "Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest Świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za (wielką) bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!" (1 Kor 6,19‑20) - albo: "Czyż nie wiecie, żeście Świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy Świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście." (1 Kor 3,16‑17).

- Jak słyszymy, obok wspaniałych, radosnych pouczeń są i takie, które mogą mrozić krew w żyłach ludzi wątpiących w Prawdę Słowa Bożego i nieposłusznych Bogu!

- To jest cudowne, gdy wiem, że i we mnie może mieszkać Duch Święty i obdarzać mnie Radością, którą słowami mogę przelewać na innych. To jest możliwe, gdy jestem wierny Prawu Bożemu jako Woli Bożej: "Oto przychodzę, ... jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją Wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu." (Ps 40,8‑9).

- O ileż szczęśliwsze byłoby życie ludzi, gdyby żyli tak, aby Duch Święty mieszkał w nich i działał przez nich! - Pan Jezus powiada: "Poznacie ich po ich owocach." (Mt 7,16). - "Owocem zaś Ducha (Świętego) jest: miłość, radość, pokój, cierpli­wość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie." (Ga 5,22-23a).

·       Czy posiadam "miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie", które świadczą, że Duch Święty mieszka we mnie i działa przeze mnie? - Czy kocham Maryję, Matkę Jezusa, tak jak Ona na to zasługuje i czy jestem Jej wdzięczny za Jej żywy przykład wiary, nadziei, miłości, pokory, posłuszeństwa, cierpliwości i wszelkich innych cnót? - Czy zdaję sobie sprawę z konsekwencji utraty wiary w Prawdę Słowa Bożego i czy modlę się o nawrócenie ludzi, którzy tę wiarę utracili i nie kochają Boga i Maryi?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: