Słowo Boże: Ps 62,6-9

Słowo Boże:                                  Ps 62,6-9

"Spocznij jedynie w Bogu, duszo moja, bo od Niego pochodzi moja nadzieja. On jedynie skałą i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, więc się nie zachwieję. W Bogu jest zbawienie moje i moja chwała, skała mojej mocy, w Bogu moja ucieczka. W KAŻDYM CZASIE JEMU UFAJ, NARODZIE! Przed Nim serca wasze wylejcie: Bóg jest dla nas ucieczką!"

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Te słowa są rzeczywiście słowami Mądrości i Łaski Bożej. Tu znajduje każdy coś dla siebie i prawie na każdą okoliczność. Stąd dowiadujemy się, jak dobrotliwy jest dla nas Bóg. Objawił nam to wszystko, żebyśmy w ciężkich czasach i chwilach życia nie zwątpili, nie rozpaczali i nie zginęli. - Święty Paweł Ap. po licznych, ciężkich przeżyciach i doświadczeniach, daje nam piękne pouczenie: "... chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość a wytrwałość - wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś - nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany." (Rz 5,3-5) - i tłumaczy, że wszelkie dobro duchowe osiąga się przez współpracę z Łaską Bożą: "Za Łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi Łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz Łaska Boża ze mną." (1 Kor 15,10).

- Każdy człowiek ma naturalne pragnienie radości i szczęścia. To pragnienie otrzymał od Boga. Bóg złożył je w sercu człowieka, aby pociągać człowieka do Siebie, dlatego tylko sam Bóg może ugasić to pragnienie. - Św. Augustyn kiedyś powiedział: "Niespokojne jest serce moje, dopóki nie spocznie w Bogu." - Ten wewnętrzny niepokój serca człowieka, to Głos Boga, który zaprasza wszystkich na najwspa­nialszą ucztę w Niebie. - Nadzieja na Wieczne Szczęście w Niebie ukazuje cały sens życia człowieka na ziemi, który polega na trwałej WIERNOŚCI w miłości do Boga. Ostateczny więc cel całego ludzkiego istnienia i działania leży w Bogu, a więc w błogosławionym oglądaniu Boga, tak jak to Jezus obiecał w Swoich Błogosławień­stwach: "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą."(Mt5,8).

- Aby zrozumieć szczęście, które człowiekowi da oglądanie Boga, porównajmy je np. ze szczęściem, jakie człowiek przeżywa, gdy zobaczy kogoś, kogo bardzo kocha, czy też, gdy otrzyma kwiaty, które bardzo lubi itp. - Tu można powiedzieć, że wszelkie tego rodzaju przeżywania szczęścia, są tylko kropelką w porównaniu do oceanu szczęścia, jakie przeżyje dusza człowieka, kiedy zobaczy Boga. - Takie szczęście, w różnych mistycznych wizjach, przeżywało wielu Świętych. Te przeżycia zmieniały ich sposób myślenia i działania do tego stopnia, że tak zwani normalni ludzie, uważali ich za co najmniej lekko zbzikowanych, a nieraz nawet za nienormal­nych. Warto jest tu jednak zapytać, kto kim naprawdę był, czy też jest?

- Bóg kocha i błogosławi skruszonych w sercu, a ponieważ wszyscy jesteśmy przed Bogiem grzesznikami, dlatego wołajmy razem z Psalmistą: "Zmiłuj się nade mną, Boże, w Swojej Łaskawości, w ogromie Swego Miłosierdzia wymaż moją niepra­wość! Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego! Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną. Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, tak że się okazujesz sprawiedliwym w swym wyroku i prawym w swoim osądzie."(Ps 51,3-6).

·       Czy jestem świadom tego, że bardzo obrażam Boga, gdy tracę nadzieję w to, że Bóg mnie miłuje i że chce mi pomagać we wszelkich kłopotach, trudnościach i lękach, oraz że najgorzej jest wtedy, gdy ktoś popada w rozpacz?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: