Słowo Boże: Ef 4,1-6

Słowo Boże:                                  Ef 4,1-6

"A zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpli­wością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście WEZWANI DO JEDNEJ NADZIEI, JAKĄ DAJE WASZE POWOŁANIE. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który (jest i działa) ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Dzisiejsze Słowo Boże tłumaczy nam wyraźnie, że spełnienie naszych nadziei, które pokładamy w Bogu, zależy od wierności powołaniu, które od Niego otrzymaliśmy, czyli od wiernego wypełniania zadań wypływających z naszego powołania.

- Dzisiejsze Słowo Boże podkreśla również, że nadzieja nasza winna być ukierunko­wana ku Szczęściu Wiecznemu i że taka nadzieja niemal automatycznie jedna czy jednoczy ludzi. Chodzi tu o jedność, której przykład i prawzór jest w Jedności Jedynego Boga, Ojca i Syna w Duchu Świętym, czyli o jedność w miłości!

Ktoś mógłby powiedzieć, że takie zwracanie oczu ku Niebu i Szczęściu Wiecznemu, nie przyniesie chleba codziennego, ani dla niego ani dla rodziny.

- Oczywiście, nadzieja na szczęście w Niebie nie uwalnia człowieka od pracy. Św. Paweł jasno powiada: "Kto nie chce pracować, niech też nie je!" (2 Tes 3,10). - Jeżeli jednak zaufamy Bogu, to znaczy Słowu Bożemu i będziemy wiernie spełniać, czego Bóg od nas oczekuje, wtedy Bóg jako Dobry Ojciec zatroszczy się o wszystkie swoje wierne, dobre dzieci: "Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz Niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? ... Starajcie się naprzód o Królestwo Boga i o Jego Sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane." (Mt 6,25-26.33).

- Cnoty teologalne wiary, nadziei i miłości są rzeczywistą siłą, która może świat, to znaczy ludzi i ich serca zmienić, polepszyć i uświęcić. - Spełnianie tych cnót jest jedyną prawdziwą i owocną drogą Nowej Ewangelizacji do jedności w naszych rodzinach, wspólnotach, w pracy, między narodami i między chrześcijanami. Ta jedność zaczyna się zawsze tam, gdzie człowiek szuka we własnym sercu jedności z Bogiem. Przy tym musimy wiedzieć, że tylko sam Bóg może stworzyć lub odnowić trwałą jedność wśród ludzi, oczywiście pod warunkiem, że ludzie słuchają, co mówi Bóg i czynią, co On chce, czyli gdy chętnie i wiernie wypełniają Jego Przykazania. - Nadzieja na jedność chrześcijańską może być owocną tylko wtedy, gdy człowiek będzie działał w zjednoczeniu z Bogiem. Wszelkie działanie jedynie ludzkie prowadzi ostatecznie do nikąd, a często pochodzi od diabła!
- Na to wskazuje odpowiedź Jezusa dana Piotrowi: "Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo myślisz nie na sposób Boży, lecz na ludzki." (Mt 16,23).

- Jedność, oczywiście, nie wyklucza różnorodności! Jedność domaga się jednak po­rządku i pewnego podporządkowania się jednych drugim, np. wszystkie członki ciała muszą być podporządkowane decyzjom głowy. Jeśli zaś każdy członek naszego ciała działałby niezależnie, oddzielnie, nieskoordynowanie, jak wtedy wyglądałby taki człowiek? Czy nie będzie on wtedy traktowany przez wszystkich jako pomylony?

·       Czy wierzę i ufam naprawdę w to, że Bóg może stworzyć jedność między chrześcijanami, jeżeli wspólnie, codziennie modlimy się, rozważając Prawdy Słowa Bożego, aby Je dobrze poznać i wiernie wypełnić? - Co czynię w swoim wnętrzu, w swoim sercu, w swojej duszy, czy też w swojej rodzinie lub swym otoczeniu, - dla własnej jedności z Bogiem, dla jedności innych ludzi z Bogiem oraz dla jedności chrześcijan i wszystkich ludzi między sobą?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: