Słowo Boże: 2 Kor 10,12-18

Słowo Boże:                                  2 Kor 10,12-18

"Nie mamy bowiem odwagi ani równać się, ani stawiać siebie obok tych, którzy zachwalają sami siebie; nie okazują wielkiego rozsądku gdy siebie samych mierzą miarą własnej osoby i porównują się sami z sobą. Nie będziemy się wynosili ponad miarę, lecz będziemy się oceniali według granic wyznaczonych nam przez Boga, a sięgających aż do was. Nie przekraczamy bowiem (słusznej) miary jak ci, którzy do was jeszcze nie dotarli; przecież doszliśmy do was z Ewangelią Chrystusa. Nie przechwalamy się ponad miarę kosztem cudzych trudów. MAMY JEDNAK NADZIEJĘ, ŻE W MIARĘ ROSNĄCEJ W WAS WIARY, my również wzrastać będziemy według naszej miary, niosąc Ewangelię poza wasze granice, a nie chlubiąc się tym, co już było dokonane przez innych. Ten, kto się chlubi, w Panu niech się chlubi. Nie ten jest bowiem wypróbowany, kto się sam przechwala, lecz ten, kogo uznaje Pan."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- W dzisiejszym Słowie Bożym św. Paweł poucza nas o roli pokory na drodze ku jedności, którą Bóg nas obdarzy, gdy my będziemy wzrastać w wierze oraz brać czynny udział w Nowej Ewangelizacji naszego środowiska, wychodząc poza granice własnej rodziny czy własnej grupy modlitewnej, czy też udając się w mniej lub dalej odległe misje. - Św. Paweł podkreśla również, że nasze własne przechwałki nie mają wartości przed Bogiem, a często nawet i przed ludźmi. Jeżeli ktoś jednak jest sprawiedliwy i innym czyni dobrze, wtedy Bóg zatroszczy się o to, aby on był znany, a nawet chwalony. Zawsze jednak na pierwszym miejscu musi być Bóg chwalony! Dlatego Jezus uczy: "Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w Niebie." (Mt 5,16).

Św. Paweł zaś dodaje: "Właśnie o to trudzimy się i walczymy, ponieważ złoży­liśmy nadzieję w Bogu żywym." (1 Tm 4,10a).

- Św. Paweł oraz wszyscy inni Apostołowie, którzy właściwie rozumieli Misję Pana Jezusa oraz dla niej poświęcili całe swe życie i dla niej pracowali niestrudzenie, często przypominają nam tę prawdę, że musimy wzrastać przede wszystkim w wierze i że powinniśmy się starać całym sercem o właściwe wypełnienie Woli Ojca z Nieba w naszym powszednim życiu. - Takie życie będzie dla innych dowodem, że jesteśmy prawdziwie chrześcijanami, a nasze dobre życie będzie dowodem, że naprawdę pokładamy naszą nadzieję jedynie w Bogu!

·       Czy pokładam swoją nadzieję w Bogu, który chce uczynić to wszystko, co jest dobre dla nas, jeśli tylko uczciwie, sprawiedliwie oddajemy Jemu należną Chwałę oraz jesteśmy do Jego dyspozycji i stajemy się prawdziwie, wiernymi narzędziami Jego Miłości, w Jego Rękach jako Miłosiernego Pana, Wszech­mogącego Boga Stworzyciela i dobrego, kochającego Ojca?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

Modlitwa dnia: