Słowo Boże: Mt 2,10-12

Słowo Boże:                                  Mt 2,10-12

"Gdy (Mędrcy) ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, OFIAROWALI MU DARY: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- Dzisiaj spotykamy jeszcze raz owych Mędrców, którzy w drodze do Betlejem przeżyli wielką radość, gdy znów zobaczyli gwiazdę, która wskazała im miejsce narodzenia Syna Bożego. - Możemy sobie wyobrazić, jak bardzo się uradowali, kiedy znaleźli dom z Dziecięciem Jezus i Jego Matką Maryją. Na pewno pozdrowili Maryję serdecznie i ludzkim dobrym zwyczajem życzyli Jej wszystkiego, co naj­lepsze. Następnie upadli na twarz i oddali Dziecięciu pokłon, ponieważ poznali w NIM Pana Wieczności, Odwiecznego Syna Ojca Niebieskiego. Przez pokorne uklęknięcie, a nawet przez padnięcie na twarz przed Panem oddali Mu naj­wyższą cześć i chwałę jaka należy się Bogu Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu. Później zaś złożyli u stóp Jezusa kosztowne dary, które przywieźli Mu z daleka.

- W swoim hołdzie oddanym Jezusowi pokazali, że rozumieją, co Bóg objawił już przez usta proroka Izajasza wszystkim ludziom wszystkich czasów, jako Swoją nieodwołalną Wolę, która jest miarą naszej wiary i wierności Słowu Bożemu: "Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny! Przysięgam na Siebie samego, z moich ust wychodzi sprawiedliwość, SŁOWO NIEODWOŁALNE. TAK, PRZEDE MNĄ SIĘ ZEGNIE WSZELKIE KOLANO, wszelki język na Mnie przysięgać będzie, mówiąc: «Jedynie u Pana jest sprawiedliwość i moc». Do Niego przyjdą zawstydzeni wszyscy, którzy się na Niego zżymali." (Iz 45,22‑24).

To samo podkreśla nam św. Paweł, pisząc: "Dlatego też Bóg Go (Jezusa) nad wszystko wywyższył i darował Mu Imię ponad wszelkie imię, aby na Imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku Chwale Boga Ojca." (Flp 2,9‑11). - O konieczności i odpowiedzialności właśnie takiego oddawania Czci i Chwały Bogu przypomina też św. Paweł: "Na moje życie - mówi Pan - przede Mną klęknie wszelkie kolano, a każdy język wielbić będzie Boga. Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu." (Rz 14,11-12).

- Ostatnie zdanie dzisiejszego Słowa Bożego, w którym słyszymy o ostrzeżeniu Mędrców we śnie przez Anioła, ukazuje nam tę Prawdę, jak przedziwnie Bóg chroni i prowadzi ludzi, którzy Go kochają, którzy Mu z radością wiernie służą i którzy szukają Jego najwyższej Chwały.

·      Czy chętnie oddaję cześć i chwałę Bogu, Panu Wszechświata poprzez pokłon, czy zgięcie kolan? - Czy przynoszę Mu w darze chętnie i z radością moje serce z  umiłowaniem Prawdy i Sprawiedliwości, moje posłuszeństwo niezmiennej Prawdzie Słowa Bożego, moją wolę wiernego trwania w miłości ku Niemu oraz mój rozum z całą pokorą służący Jego najwyższej Chwale?

·      W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie.

Modlitwa dnia: