Słowo Boże: 1 Pt 1,13-14

Słowo Boże:                                  1 Pt 1,13-14

"Przepasawszy biodra waszego umysłu, bądźcie trzeźwi, miejcie DOSKONAŁĄ NADZIEJĘ na Łaskę, która wam przypadnie przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Bądźcie jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- W tym Słowie Bożym św. Piotr Apostoł, pierwszy papież całego Chrześcijaństwa, wyjaśnia nam, że cnota nadziei ma na celu osiągnięcie tego, o czym pisał św. Paweł po swoim widzeniu Nieba, czego "... ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują." (1 Kor 2,9). "Nasza bowiem Ojczyzna jest w Niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który prze­kształci nasze ciało poniżone na podobne do Swego chwalebnego ciała, tą potęgą jaką może On także wszystko, co jest, Sobie podporządkować." (Flp 3,20-21).

- Św. Paweł Apostoł Narodów tłumaczy dalej sens i cel naszej cnoty nadziei: "Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamie­szkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony lecz wiecznie trwały w Niebie." (2 Kor 5,1). To jest Łaska, na którą możemy mieć nadzieję, gdy wierzymy w Prawdę Słowa Bożego oraz staramy się miłować Boga ponad wszystko, całym sercem, całą duszą i ze wszystkich sił, spełniając wiernie Jego Świętą Wolę.

- Anioł Pański powiedział podczas Zwiastowania: "Nie lękaj się Maryjo, albowiem znalazłaś Łaskę u Boga!" (Łk 1,30). Tak więc, kto znalazł Łaskę u Boga, nie powinien się lękać, nie powinien mieć żadnych obaw, ponieważ Bóg będzie go strzegł i bronił we wszystkich niebezpieczeństwach życiowych. - Jest godnym jednak głębokiego zastanowienia ten fakt, że Bóg nie uwolnił Maryi od różnych niebezpieczeństw życia, ale dał Jej potrzebną i niezbędną siłę do obrony przeciwko wszelkim zakusom szatana. Maryja, choć bardzo cierpiała, wszystko znosiła w wielkiej cierpliwości, nie tracąc przy tym nic z miłości do Pana Boga. - Ważne wyjaśnienie do tego daje nam św. Jan Ap.: "Z pełności Boga myśmy wszyscy wzięli Łaskę za Łaską." (J 1,16).

W nadziei na Łaski Nieba śpiewajmy ciągle z Maryją ów Jej wspaniały Magnifikat:

"Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy Swojej." (Łk 1,46b-48a), - a za Psalmistą: "Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam; Ciebie pragnie moja dusza, za Tobą tęskni moje ciało, jak ziemia zeschła, spragniona, bez wody. W świątyni tak się wpatruję w Ciebie, bym ujrzał Twoją Potęgę i Chwałę. Skoro Łaska Twoja lepsza jest od życia, moje wargi będą Cię sławić." (Ps 63,2‑4).

·      Czy we wszystkich problemach mojego życia reaguję rzeczywiście spokojnie i trzeźwo jak Maryja, Matka Jezusa, oraz czy moją nadzieję całkowicie pokładam w Bogu, licząc na Jego Łaskę, która przygotowana i dostępna jest wszystkim, którzy słuchają Słowa Bożego i zachowują Je wiernie?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

 Modlitwa dnia: