Słowo Boże: Pwt 6,4-9

Słowo Boże:                                  Pwt 6,4-9

"Pan jest naszym Bogiem - Panem jedynym. BĘDZIESZ MIŁOWAŁ PANA, BOGA TWOJEGO, z CAŁEGO SWEGO SERCA, z CAŁEJ DUSZY SWOJEJ, ze WSZYSTKICH SWYCH SIŁ. Niech pozostaną w twym sercu te Słowa, które ja ci dziś nakazuję. Wpoisz je twoim synom, będziesz o nich mówił przebywając w domu, w czasie podróży, kładąc się spać i wstając ze snu. Przywiążesz je do twojej ręki jako znak. Niech one ci będą ozdobą przed oczami. Wypisz je na odrzwiach swojego domu i na twoich bramach."

P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!

Pomoc w rozważaniach:

- To Słowo Boże ukazuje nam całą wagę miłości do Boga w naszym życiu. Bóg jest niepodzielny, dlatego gdy udziela się człowiekowi, udziela się cały i całkowicie, choć człowiek nie jest w stanie przyjąć tej pełni. Jednocześnie Bóg oczekuje w odpo­wiedzi człowieka również miłości niepodzielnej. - Dopiero wtedy życie człowieka staje się w pełni owocnym i błogosławionym oraz przynosi człowiekowi trwałe szczęście i niezniszczalny Pokój Boży, gdy człowiek odpowiada Bogu miłością za Miłość, tak jak tego Bóg oczekuje i jak to słyszymy właśnie dziś w Słowie Bożym.

- Imię "JAHWE" wybrał sobie sam Bóg i po raz pierwszy objawił Je Mojżeszowi: "«JESTEM, KTÓRY JESTEM». Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: JESTEM, Bóg ojców waszych, Bóg Abrachama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest Imię Moje na wieki i to jest Moje Zawołanie na najdalsze pokolenia»."(Wj 3,14-15).- W Księdze Wyjścia czytamy: "Jahwe, Jahwe, Bóg Miłosierny i Litościwy, Cierpliwy, bogaty w Łaskę i Wierność." (Wj 34,6).

Możemy więc z całym spokojem kochać, wielbić i wzywać Boga, używając Jego Imienia JAHWE, bo to Imię oznacza jedynie Boga, który tak sam się nazwał, a które przetłumaczone na język polski, oznacza: "JESTEM, KTÓRY JESTEM".

- Używanie więc Imienia Jahwe, którego to Imienia używają wszyscy Izraelici, nie jest żadnym przywilejem "Świadków Jehowy", lecz prawem każdego wierzącego człowieka, a więc i każdego chrześcijanina! - Musimy jednak wiedzieć, że wiara Świadków Jehowy jest w wielu punktach bardzo błędna, również i w tym, gdy uważają, że Boga można nazywać tylko Imieniem Jahwe. - Nie bójmy się więc używać tego Imienia, myśląc, że ktoś mógłby nas uznać za Świadków Jehowy. Nasze codzienne życie świadczy o tym, kim naprawdę jesteśmy,- czy jesteśmy chrze­ścijanami, - czy jakąś sektą, która nazywa się chrześcijanami, - czy też już poganami.
- Ale jak można odróżnić jednych od drugich? - Prawdziwymi chrześcijanami są wszyscy, "KTÓRZY SŁUCHAJĄ SŁOWA BOŻEGO I ZACHOWUJĄ JE."(Łk 11,28), - a więc ci, którzy np. uznają Prymat Biskupa Rzymu w Kościele, - czy też Życie i Działanie Jezusa poprzez Sakramenty Święte, itp. - bo tak postanowił Pan Jezus!
- To dotyczy wszystkich chrześcijan, którym Bóg Jahwe najpełniej objawił się w Jezusie i przez Jezusa. Całą Prawdę o Jahwe, jako Bogu jedynym w Trzech Osobach, poznajemy np. przy Zwiastowaniu, dalej po Chrzcie Jezusa w Jordanie czy też pod koniec Misji Jezusa na ziemi (por. Mt 28,19-20). Dalej rozwijał tę Prawdę Duch Święty poprzez Nauki Apostołów, a obecnie czyni to w sposób nieomylny poprzez Nauki Papieży i Soborów.

- W Imię tego Boga jesteśmy ochrzczeni i mamy dostęp do Nieba w tej mierze, w jakiej podczas ziemskiego życia upodobnimy się do Niego. Pomaga nam w tym każde Słowo Boże, a rezultat zależy od naszego posłuszeństwa Słowu Bożemu i od naszej wierności w wypełnieniu Woli Ojca Niebieskiego objawionej nam w Duchu Świętym przez Syna Bożego, Jezusa, i Jego Świętych Apostołów.

- Duch Święty objawił nam przez św. Jana Apostoła, że BÓG JEST MIŁOŚCIĄ:
"Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo BÓG JEST MIŁOŚCIĄ." (1 J 4,8).

- Rozważmy tutaj też tę Prawdę, że każda forma miłości, która działa bez nadprzyrodzonej wiary i nadziei, pozostaje bezowocną, błędną i kruchą. Zaś tam, gdzie miłość czerpiemy z wiary w Słowo Boże i z nadziei, którą daje nam Bóg, tam dokonują się cuda w życiu człowieka. O tej cudownej miłości św. Paweł tak pisze: "Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. MIŁOŚĆ NIGDY NIE USTAJE, nie jest jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie." (1 Kor 13,4‑8). - Miłość jest najważniejszą wśród wszystkich cnót, gdyż "Bóg jest Miłością" (1 J 4,16). Dlatego św. Paweł kończy: "Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość." (1 Kor 13,13).

- Nasza wiara i nasza miłość, jak też nadzieja, o której mówi św. Paweł, muszą mieć zawsze jako główny cel Chwałę Boga oraz świętość osobistą i wszystkich ludzi.
Wtedy cnoty te przynoszą owoce zasługujące na Szczęście Wieczne w Niebie.

"Spocznij jedynie w Bogu, duszo moja, bo od Niego pochodzi moja nadzieja. On jedynie skałą i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, więc się nie zachwieję. W Bogu jest zbawienie moje i moja chwała, skała mojej mocy, w Bogu moja ucieczka. W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie! Przed Nim serca wasze wylejcie: Bóg jest dla nas ucieczką!" (Ps 62,6‑9).

·      Czy staram się szczerze poznać Boga, takiego jakim On rzeczywiście jest, to jest takiego, jakim On sam się objawił, - albo też większe znaczenie mają dla mnie moje własne wyobrażenia o Bogu, często być może bardzo błędne, bo oparte na błędnej wiedzy o Bogu, a błędnej dlatego, że nie pochodzi ona wprost od Boga?

W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie

 Modlitwa dnia: