Słowo Boże: Rz 12,9‑18.21
"Miłość niech będzie bez obłudy! Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem! W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi! W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie! Nie opuszczajcie się w gorliwości! Bądźcie płomiennego ducha! Pełnijcie służbę Panu! WESELCIE SIĘ NADZIEJĄ! W UCISKU BĄDŹCIE CIERPLIWI, W MODLITWIE - WYTRWALI! Zaradzajcie potrzebom świętych! Przestrzegajcie gościnności! Błogosławcie tych, którzy was prześladują! Błogosławcie, a nie złorzeczcie! Weselcie się z tymi, którzy się weselą. Płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach! Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne! Nie uważajcie sami siebie za mądrych! Nikomu złem za złe nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi! Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi! ... Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj!"
P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!
Pomoc w rozważaniach:
- Znów słyszymy, jak wielką rolę odgrywa cnota cierpliwości w duchowym programie uświęcenia życia, szczególnie zaś podczas przeróżnych utrapień, którymi zły duch chce osłabić naszą miłość i wierność wobec Boga. Wszyscy Święci doskonale o tym wiedzieli i dobrze to rozumieli, gdyż każde swoje utrapienie znosili w wielkiej cierpliwości. - W ten sposób nawet w cierpieniach mogli być radośni w nadziei na wielkie zwycięstwo i wytrwali w modlitwie, o czym dziś pisze nam św. Paweł: WESELCIE SIĘ NADZIEJĄ! W UCISKU BĄDŹCIE CIERPLIWI, W MODLITWIE - WYTRWALI! - Ich wytrwałość w modlitwie umocniła ich wiarę, wierność i miłość do Boga oraz do ludzi. Wytrwałość dodawała im wielkiej siły, by znosić wszystkie niepowodzenia, rozczarowania, zawody i trudności z wielką cierpliwością wobec trudnych ludzi i w obliczu ciężkich sytuacji. - Nie zniechęcali się jednak, lecz z dnia na dzień, aż do końca ich życia, niestrudzenie angażowali się dla czynienia dobra innym, z wielką gorliwością. Zwyciężyli zło dobrem, dlatego dziś świętują wielkie zwycięstwo w Niebie, na wieki.
- U św. Pawła znajdujemy jeszcze inne pouczenie, godne głębokiego zastanowienia: "Tak też i ja przyszedłszy do was, bracia, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością głosić wam Świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to Ukrzyżowanego I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem Ducha i Mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na Mocy Bożej." (1 Kor 2,1‑5).
· Czy nie chciałbym chętnie wejść do tego Szczęścia Nieba i do tej Chwały, które Bóg daje Swym wiernym na wieki, - ale czy czynię to, co Bóg stawia jako warunek i oczekuje ode mnie, że go wiernie wypełnię, a mianowicie, że będę ćwiczył cierpliwość wobec siebie samego i wobec innych? - Czy wiem, że regularne przyjmowanie Sakramentu Pokuty wymaga właśnie tej cierpliwości ode mnie?
W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie
Modlitwa dnia: