Słowo Boże: Dz 1,9‑11
"Po tych Słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do Nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w Niebo? TEN JEZUS, WZIĘTY OD WAS DO NIEBA, PRZYJDZIE TAK SAMO, JAK WIDZIELIŚCIE GO WSTĘPUJĄCEGO DO NIEBA»." P: Oto Słowo Boże! — W: Bogu niech będą dzięki!
Pomoc w rozważaniach:
- Wniebowstąpienie Jezusa jest ostatnim etapem Jego wędrówki przez ziemię, która zaczęła się w chwili Jego cudownego poczęcia w Niepokalanej Dziewicy Maryi.
- Jezus przyszedł od Ojca z Nieba na ziemię, a teraz wraca z ziemi do Ojca. Swoją Misję Zbawienia człowieka, którą realizował zachowując najdoskonalsze posłuszeństwo, największą wierność i miłość do Ojca Niebieskiego, wypełnił doskonale.
- Odwieczny Syn Boży, który stał się człowiekiem, zabrał Swe ludzkie ciało do Nieba. W ten sposób pierwszy z ludzi osiągnął pełnię zjednoczenia z Ojcem w Duchu Świętym. Jest to najwyższe zwycięstwo człowieka, na całą wieczność! - Szczęście, jakie przeżywa Jezus żyjący w Trójcy Przenajświętszej, jest nieograniczone, nieskończone i nie do opisania ludzkimi słowami.
- Mimo, że dzisiejszy tekst Słowa Bożego nie wspomina Imienia Maryi, to możemy spokojnie przyjąć, że Maryja była obecna przy Wniebowstąpieniu Jej Syna do Nieba. Wskazuje na to następujący opis: "Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, (brat) Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego." (Dz 1,12‑14).
- Św. Jan Apostoł zostawia nam ciekawą uwagę, która tłumaczy nam luki w tekstach opisujących Życie Jezusa: "Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać." (J 21,25). Na końcu słyszymy pewną poetycką formę wyrażania myśli, mającą przedstawić coś wielkiego, ogromnego.
· Czy z radością oczekuję powrotu Pana w Dniu Ostatecznym i czy staram się naśladować życie i cnoty Maryi tak, aby moje życie uczynić jak najbardziej podobnym do Życia Jezusa oraz aby po zakończeniu mojej krzyżowej drogi na ziemi móc śladami Jezusa i Maryi dostać się po zmartwychwstaniu do Nieba, gdzie panuje wieczna Radość Boga, w której już na wieki żyje Maryja, Królowa Wszechświata, oraz wszyscy wierni Bogu Aniołowie i Święci?
W świetle Słowa Bożego - czyniąc dobre postanowienie - przeprośmy Boga za wszelkie nasze zaniedbania, winy i grzechy, z pokorą prosząc o ich przebaczenie
Modlitwa dnia: